عنوان:تبیین روانشناختی نقش زنان در انتقال فرهنگ ایثاروشهادت به فرزندان خود در دوران جنگ نرم
قالب:word
تعداد صفحات:14
محتویات
چکیده
مقدمه
فرهنگ ایثار و شهادت
فرهنگ
شهادت
نقش زنان در دفاع مقدس
مفهوم جنگ نرم
نقش مادر در انتقال فرهنگ ایثار و شهادت به فرزندش در مراحل مختلف رشد
زمینه سازی فرهنگ ایثار و شهادت در دوران جنینی فرزندان
فرهنگ سازی در دوره ی نوزادی و کودکی
فرهنگ سازی در دوره نوجوانی و بلوغ
نتیجه گیری
منابع
قسمتی از متن
تبیین روانشناختی نقش زنان در انتقال فرهنگ ایثاروشهادت به فرزندان خود در دوران جنگ نرم
چکیده
تاریخ پرافتخار انقلاب شکوهمند اسلامی ایران سرشارازایثاروفداکاری ازخود گذشتی افرادی است که با بذل جان ومال خود راه ترقی وتعالی کشور را هموار نمودند وهستی خویش را درطبق اخلاص نهادند. زنان در طول تاریخ نشان داده اند که برای دست یابی به اهداف والای انسانی و کمال مطلق و برای قرب الهی از هیچ عملی فروگذار نگشته اند و در حد توان در خدمت خانواده، همسر و اجتماع بوده اند. زنان دوران جنگ ابتدا به خود و سپس به دیگران اثبات کردند که زن مسلمان صاحب توانایی های بی شماری است که در صورت تجلّی، معرّف پایگاه و جایگاه زن در اسلام می باشد . هدف از این پژوهش پاسخگویی به این سوال بود که زنان در خانه با نقش مادر چگونه می توانند باتوجه به ویژگی های رشدی فرزندان خود در مراحل مختلف زندگی فرهنگ ایثار و شهادت را به آنها منتقل کنند. روش پژوهش دراین مقاله، کتابخانه ای می باشد.
در این مقاله ابتدا به بررسی مفهومی ایثارو شهادت پرداخته ایم سپس به نقش زنان در دفاع مقدس اشاره ای نموده وبا تعریفی از جنگ نرم به بررسی نقش زنان در انتقال فرهنگ ایثارو شهادت به فرزندان خود پرداخته ایم این نقش را درسه مرحله از رشد فرد: دوره جنینی، نوزادی و کودکی و دوره بلوغ و نوجوانی بررسی نمودیم . و نتیجه اینکه مادر برای اینکه بتواند کار انتقال فرهنگ فوق رابهتر انجام دهد باید درباره رشدشناختی، اخلاقی و...اطلاعات لازم راکسب نماید و از روش های آموزشی غیرمستقیم مثل الگوسازی، داستان گویی و... استفاده کند زیرا آنقدر که کودک هنجارهای رفتاری پذیرفته شده را از طریق روش های آموزشی غیر مستقیم به طور ناخودآگاه درونی می کند از طریق روش های آموزشی مستقیم یاد نمی گیرد.
مقدمه
در طول تاریخ و نزد همه اقوام و ملل ، ایثار و شهادت از مقام منیع و رفیعی برخوردار بوده است و هرگاه کسی با مجاهدت خویش و با نیت رضایت پروردگار و خدمت به انسان جان خویش را از دست داده است، به مقام شهادت دست یافته است .زنان در مقوله ایثار و شهادت چه در دوران جنگ و چه بعد از اتمام جنگ نقش مهمی داشته اند و دارند. از جمله عوامل بسیار مهم و مؤثر در پیروزی انقلاب الهی و اسلامی ایران، حضور گسترده زنان شجاع و مؤمن در متن انقلاب است. زنانی که در دو سنگر جهاد و قیام، عفت و تقوا، و ایمان و معنویت با دشمن به مبارزه و نبرد پرداختند و در میدان عبادت و بندگی، خانه و خانواده و تربیت فرزند نیز الگوی زنان عالم شدند. به هر انقلاب و نهضتی الهی بنگریم، نقش فعال وسرنوشت ساززنان متعهد را مشاهده می کنیم .بهترین نمونه ها حضرت زهرا (س) و زینت کبری(س) هستند. قهرمانانی که درس عبودیت و بندگی پروردگار، آزادگی و بزرگ منشی، شرافت و کرامت انسانی، دفاع از حق و عدالت و مبارزه با بیداد را به همگان آموختند. از این روست که می نگریم، زنان آزاده، شجاع و مسلمان ما با الگو قرار دادن حضرت زهرا(س)، قدم در میدان مبارزه گذارده، روحیات و ملکات الهی را در خویش جلوه گر ساختند. زنان علاوه بر این که فرزندان، همسران، برادران و پدران خود را به مشارکت در دفاع مقدس تشویق می کردند،و این تشویق ها در استقبال مردان برای حضور بیشتر در جبهه ها بسیار مؤ ثر واقع شد،پس از شنیدن خبر شهادت بستگان و عزیزان خود،شکیبایی و بردباری کم نظیری را به نمایش گذاشتند که آن هم در تقویت روحیه رزمندگان به ادامه مردانه جنگ کمک فراوانی کرد .مواردی از روحیات قوی زنان را می توان در کلام امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری به وضوح دید: « درعین حالی که مادران، جوانا ن شان در جبهه شهید شده اند با کمال خوشرویی و افتخار،افتخار می کنند به این که جوان آن ها در راه اسلام شهید شده است و باز هم پیشنهاد می کنند که جوانان دیگر هم داریم و به اسلا م تقدیم می کنیم) .» (رضوانی: 1388)
نتیجه گیری:
ایثار و از خود گذشتگی و شهادت طلبی عمری به درازای عمر بشر دارد و کم و بیش در همه جوامع بشری و به اشکال مختلف تجلی یافته است. زنان در طول تاریخ و در طول هشت سال دفاع مقدس به صورت های مستقیم و غیر مستقیم در جبهه و جنگ حضور داشتند و به طرق مختلف برای حفظ دین و دفاع از این مرز وبوم ایثار و فداکاری کردند . آنچه امروز بیش از هرچیز نیازمند آن هستیم حفظ ارزش های ایثار و شهادت است زیر ا اینک دوران تهاجم سخت دشمن گذشته است. ماهیت و هدف تهدیدات دشمن دگرگون شده است و دشمن از راه تهدیدات نرم و با استفاده از ابزارهای مختلفی مثل رسانه ها فرهنگ، عقاید، ارزش های ملت ایران را هدف قرار داده است وشروع به فروپاشی باورها، ارزش ها والگوهای رفتاری در بین جوانان، نخبگان و عامه مردم نموده است ولی اکثراَ جامعه هدف آنان جوانان می باشد . یکی از ابزارهای فرهنگی جهت مقابله باتهدیدات نرم دشمنان ، آموزش ودرونی کردن فرهنگ ایثار و شهادت درجوانان می باشد. اگراین ارزشها در وجود جوانان به طورصحیح نهادینه شود این فرهنگ باارزش همچنان حفظ خواهد شد. باید انگیزه های ایثارگرانه و شهادت طلبانهرا با روش های ارشادی و تربیتی به فرزندان انتقال داد و کسی که می تواند در این مقوله موثر واقع شود مادر است. مادر می تواند با روش های مستقیم و غیرمستقیم مفاهیم ایثار و شهادت را به فرزند خود منتقل کند. برای آموزش و انتقال این مفاهیم دردوره کودکی استفاده از روش های غیر مستقیم مؤثرتر از روش های مستقیم است زیرا استفاده از روش های مستقیم اولاً : باعث مقاومت کودک در برابر گفته های مادر می شود ثانیاً: آنقدر که کودک هنجارهای رفتاری پذیرفته شده را از طریق روش های آموزشی غیر مستقیم به طور ناخودآگاه درونی می کند از طریق روش های آموزشی مستقیم یاد نمی گیرد . روش الگوسازی و داستان گویی و ... از جمله روش های غیرمستقیم است. برای انتقال فرهنگ ایثار و شهادت چیزی که باید به آن خیلی توجه کرد و درباره آن آگاهی کسب نمود شناخت روحیات و مراحل رشد و ویژگی های آن ها در فرزندان است این را نیز باید مد نظر داشت که سطح فکر کودکان متفاوت است. مادر برای درونی کردن فرهنگ ایثار و شهادت در دوره ی نوجوانی باید بیش از بیش ازعقل و منطق استفاده کند . زیرا در این مرحله نوجوان وارد مرحله جدیدی از رشد شناختی، اخلا قی، اجتماعی و ... می شود . آگاهی درباره رشد شناختی، اخلاقی ، اجتماعی و... باعث می شود که مادر بهتر بتواند در رده های مختلف سنی فرزند خود راه کارهای مناسب را اتخاذ نماید و این فرهنگ گرانبها را به او منتقل کند و در وجودش درونی سازد.
عنوان: اجتهاد و بسترهای نظریه پردازی در فقه سیاسی شیعه در دوران معاصر
قالب بندی:word
تعداد صفحات:36
محتویات
چکیده
مقدمه
چیستی نظریهپردازی
نظریهپردازی در فقه سیاسی معاصر، گامهای آغازین
نقش اجتهاد در نظریهپردازی فقه سیاسی
. اجتهاد، روشی عقلی ـ عقلایی
اجتهاد، روشی انتقادی
اجتهاد، تعامل میان ثابت و متغیر
اجتهاد، روشی بومی
بسترهای نظریهپردازی در فقه سیاسی شیعه
فقه سیاسی، حرکت در جهت تولید
گذر از نگاه فردی و پیوند با واقعیتهای اجتماعی
نتیجه
فهرست منابع
قسمتی از متن
اجتهاد و بسترهای نظریهپردازی در فقه سیاسی شیعه در دوران معاصر
چکیده
نظریه، منظومه منسجم، هدفمند و تعمیمپذیر است که قابلیت صدق و کذب دارد. «نظریهپردازی» فرایندی علمی ـ پژوهشی، روشمند و دارای نظام است که در مسیر معرفی نظریه علمی جدید در ساختاری علمی و منطقی قرار دارد. فرضیه نوشته آن است که با توجه به تجربه آغازین نظریهپردازی در فقه سیاسی شیعه در دوران معاصر و با توجه به ویژگیهای روش اجتهاد مانند عقلی ـ عقلایی بودن، انتقادی بودن، تعاملگری میان ثابت و متغیر و بومیگرایی، میتوان با ژرفکاوی در برخی بسترهای بایسته همچون تولیدگری فقه سیاسی، گذر از نگاه فردی و پیوند با واقعیتهای اجتماعی و نیز توانمندسازی این دانش برای پویایی و روزآمدی، به آستانه نظریهپردازی در فقه سیاسی شیعه نزدیک شد.
فقه سیاسی، نظریهپردازی، روش اجتهاد، اصول فقه، ثابت و متغیر، بومیگرایی، روش انتقادی، پویایی و روزآمدی.
مقدمه
فقه سیاسی شیعی در سده گذشته با کاستیها و پرسشهایی روبهرو بوده و با نظر به ظرفیتها و توانمندیهای آن، توانسته است به نقطه حساس و جایگاهی متفاوت دست یابد. نهضت مشروطه (1285هـ.ش/ 1324هـ.ق) و دغدغههای فراوان آن و نیز برپایی نظام جمهوری اسلامی بر اساس آموزههای این دانش، از سویی گسترههای کمنظیری پیش روی آن بازگشود و از دیگر سو، تجربه مدیریت جامعه، آن را با فضاهایی نو، پرسشهایی اساسی و نقدهایی جدی روبهرو ساخت. در این دوران، فقه سیاسی وارد مبارزه با رقیبان نیرومندی شده است که این امر به چالاکی، تمرین، بازخوانی، نقادی و بیان توانمندیهای خود نیاز دارد و تلاش برای بازآفرینی، نوآوری و کارآمدی آن، دارای اهمیت است.
این نوشتار میکوشد تا گامهای آغازین نظریهپردازی در فقه سیاسی شیعه بهویژه در دوره معاصر را واکاد و به بسترهای ضرورت و بایستگی آن توجه کند. فرضیه نوشته، آن است که با توجه به تجربه آغازین نظریهپردازی در فقه سیاسی شیعه در این دوران و با توجه به ویژگیهای روش اجتهاد مانند عقلی ـ عقلایی بودن، انتقادی بودن، تعاملگری میان ثابت و متغیر و بومیگرایی، میتوان با ژرفکاوی در برخی بسترهای بایسته مانند تولیدگری فقه سیاسی، گذر از نگاه فردی و پیوند با واقعیتهای اجتماعی و نیز تواناسازی این دانش برای پویایی و روزآمدی، به آستانه نظریهپردازی در فقه سیاسی شیعه نزدیک شد.
فقه سیاسی، شاخهای از اندیشه سیاسی اسلام[1] است که با تکیه بر روششناسی اجتهاد در عرصه اجتماع و سیاست، شیوه ارتباط فرد با دیگر شهروندان، پیوند شهروندان با دولت، ارتباط دولت اسلامی با دیگر دولتها، مسائل نوپدید، گشایش مشکلات اجتماعی و معرفی الگوهای مطلوب را بررسی میکند. اجتهاد در لغت از ریشه جَهد(به معنای طاقت) باشد یا جُهد(به معنای مشقت) (ابن منظور، 1988م: 520)، معنای تلاش و کوشش را به همراه خود دارد. (نک: فراهیدى، 1421هـ.ق: 232) علامه حلى (متوفى 736) مینویسد: اجتهاد بهکارگیرى همه توان برای دستیابى به ظن نسبت به احکام شرعى است، بهگونهایکه موجب سرزنش نگردد. (علامه حلی، بیتا: 27) بنابراین، اجتهاد، تلاشی روشمند و عقلی برای به کف آوردن حجت و ظن شرعی در مسائل دینی، متناسب با زمانها و مکانهای مختلف است. در این تعریف، بر دو عنصر«عقلانیت» و «فهم روشن از زمانه» تأکید میشود. (نک: رشاد،1383: 24) با توجه به اهمیت بحث نظریهپردازی و نبود تعریفی معهود و مشخص از آن، به چیستی نظریهپردازی اشاره خواهیم کرد.
چیستی نظریهپردازی
در تعریف «نظریه»، وحدت نظر وجود ندارد، بهگونهایکه برخی نظریه را «منظومهای از انگارهها، اصول پذیرفته شده و دستور برای روش کار میدانند که بر پایه اطلاعات یا دانشی قرار دارد و برای تحلیل، پیشبینی و توضیح سرشت یا رفتار مجموعهای خاص از پدیدهها به وجود میآید»(Encarta, 2003: 234) در دیدگاه برخی، نظریه، مجموعهاى از سازهها، تعاریف و گزارههاى به هم مرتبط است که از طریق مشخص ساختن روابط بین متغیرها، با هدف تبیین و پیشبینى پدیدهها، دید نظامیافتهاى از پدیدهها ارائه مىکند. (کرلینجر، 1377: 29) به بیان دیگر، نظریه مجموعهای از گزارهها و مفاهیم نظاممند و سنجیدهای است که در پی توصیف و تفسیر واقعیت است و میتواند پدیدههای سیاسی ـ اجتماعی را در فرایند منطقی شرح دهد. نظریه سیاسی،[2] سامانه و نظامی از عناصر معرفتی سیاسی برای تحلیل چیستی، چگونگی یا چرایی پدیدههای سیاسی است که معطوف به تحول است و منبع این نظریهها در گستره فقه سیاسی برگرفته از منابع معرفت فقهی است. در نگاهی کلی، «نظریه» دارای ویژگیهای زیر است:
نظریه به چند دلیل، اهمیت و کارکرد اساسی دارد:1. نظریه، زمینه و بستری را فراهم میآورد که تحلیلهای خود را در آن قرار دهیم و به این ترتیب، به درک معنا و اهمیت احتمالی مطالعات کمک میکند؛ 2. نظریه میتواند ما را در درک و فهم مجموعهای از دادهها یاری رساند؛ 3. نظریه کمک میکند تا به طرح مسایل جدی بپردازیم، از مسایل خاص آگاه شویم و از طرح مسایل بیاهمیت بپرهیزیم؛ 4.نظریه، هدایتگر تحلیل است؛ یعنی قضایایی از نظریه برمیخیزد که محور اصلی تحلیل دادهها را تشکیل میدهند؛ 5.نظریه ما را به درک مسائلی حساس میسازد که امکان دارد از آنها غفلت ورزیم؛ 6. نظریه،به صراحت یا کنایه ما را هدایت میکند که کدام داده به مسئله مورد بررسی مربوط است. (نک: دواس، 1376: 34) به طور کلی، نظریه معتبرترین سند شناخته شده رویدادهای علمی و حاصل فعالیتهای منظم و متدلوژیک علمی است (نک: هرگنهان،1371: 132) در فرآیند نظریهپردازی و تولید دانش، زمینه و بستر برای پیشرفت اجتماعی ـ سیاسی در جامعه فراهم میشود و فهمی نو و متفاوت از جهان اطراف پدید میآید.
در نظریه و تلاش برای دستیابی به نظریهپردازی، افزون بر آنکه در تکاپوی تحصیل و انتقال آگاهی و دانایی هستیم، در تلاشیم تا آن را در عرصه واقعیتهای زندگی وارد سازیم و در حل مشکلات زندگی، پویا و کارآمد سازیم. در نظریهپردازی سیاسی ـ اجتماعی، نظریهها باید بتوانند با قدرت، مفاهمه هوشمندانهای داشته باشند،آن را نقد کنند یا ظرفیت آن را داشته باشند تا گزینه جایگزین آن را معرفی کنند. با توجه به نکتههای پیشین، نظریهپردازی، فرایندی علمی ـ پژوهشی، روشمند و دارای نظام است که میکوشد نظریه علمی جدیدی در ساختاری علمی و منطقی بیان دارد.
نظریهپردازی در فقه سیاسی معاصر، گامهای آغازین
یکی از اساسیترین پرسشها در سده گذشته، آن بوده است که آیا فقه با مسائل فردی و تحول کند و کمحادثه میتواند به نیازها و پدیدههای متغیر و شتابان جامعه پاسخ گوید و مدیریت جامعه متحول را به سامان رساند؟ پاسخ های متفاوت به این پرسش، فقهای اجتماعی را بر آن داشت تا برای تجلی تواناییهای اجتماعی ـ سیاسی فقه بکوشند و برای بازنمایی عناصر و آموزههای پویا و منعطف آن، به روش اجتهاد روی آورند. ازاینرو، فقیهان و متفکران مصلح تلاش کردند تا برداشتی نو و کارآمد از دستورها و احکام دگرگون شونده فقه بیان دارند. در نتیجه آیتالله مطهری& بحث «اسلام و مقتضیات زمان»، علامه طباطبایی& بحث «عناصر ثابت و متغیر» و آیتالله صدر بحث «نظامهای اجتماعی اسلام و منطقه الفراغ» را مطرح کردند و امام خمینی& توانست با تشکیل حکومت اسلامی، گامی عملی در این مسیر بردارد و با بازگشت به اجتهاد، ظرفیتهای آن را برای حل بنبستهای نظامی دینی بازگو کند.
ایشان پس از آزادى در سال1343، در دیدار با طلاب و علماى مشهد اظهار امیدوارى کرد که بتواند رسالهاى را در همه ابواب فقه و مسائل مستحدثه و مورد ابتلاى روز بنویسد. بنابراین، درس «مسائل مستحدثه» را از مرداد ماه همان سال آغاز کرد و تا زمان تبعید به ترکیه ادامه داد. در این دوره، مسائل مختلفى همچون تلقیح مصنوعى، کالبدشکافى، پیوند اعضا، سرقفلى و بلیتهاى بختآزمایى طرح شد.(بىآزار شیرازى ،1369: 46)
غالباً کسانی توانستهاند به ساحت نظریهپردازی برسند که مشربی اجتهادی و عقلی پیشه کردهاند، بهگونهایکه آیتالله مطهری با مسئلهشناسی، معرفت به ضرورتها، هدفها، موضوعهای نوین و شناخت نیازهای زمانه در کنار بینش اجتهادی، توانست در مسیر نظریهپردازی حرکت کند. او به صورت مشخص در عرصه فقه سیاسی ـ اجتماعی، مباحثی مانند عدالت اجتماعی، آزادی، نظام اقتصادی و حقوقی اسلام ، اجتهاد، مقتضیات زمان، حق و تکلیف را بیان کرد و با طرح مباحث بنیادین فلسفی ـ اجتماعی مانند حرکت و زمان در فلسفه اسلامی و تکامل اجتماعی انسان، پایههایی برای نظریهپردازی در اندیشه سیاسی اسلام و فقه سیاسی بنا نهاد.
سید محمدباقر صدر از آینده فقه و دین سخن میگوید، ولی گویی حوزههای بایستهای را تحلیل میکند که در نظریهپردازی فقه سیاسی نقش کلیدی دارند. وی در این وادی بر چند امر تأکید دارد، از جمله:
امام خمینی& از منظری نقادانه، توانست با تکیه بر روش اجتهاد و مبارزه در جبهه درون و برون، از حصارهای برساختهای که برخی از ساحتهای فکری و عملی اندیشه سیاسی اسلام را فراگرفته بود، گذر کند و برخی انگارههای نادرست حوزههای علمیه و مکتبهای غربی را متزلزل سازد و در برابر بنیادهای معرفتی «متجددان و غربگرایان» و «متحجران»، علامت سؤالی بزرگ قرار دهد؛ دو جریانی که سبب انزوای اسلام و فقه سیاسی شده و آن را آیینی غیرکارآمد، فردی و بدون برنامه، برای جهان جدید معرفی کرده بود. امام& برای مبارزه با این دو جریان، تلاشی مجتهدانه برای بیان مطلوبیتهای فقه آغاز کرد و دیدگاه جدیدی از دادهها و آموزههای آن، برای ورود فقه به عرصه اجرایی در اجتماع و سیاست سامان داد. وی بر این باور بود که یک طایفه طرف معنویت را و یک طایفه طرف اجتماع و علم سیاست را گرفتهاند، بهگونهایکه نه این اسلامشناس است، نه آن، بلکه اسلامشناس کسی است که این دو جبهه را در کنار هم در نظر گیرد. (نک: موسوی خمینی، 1369: ج2، 229)
[1] .برخی معتقدند فقه سیاسی میتواند به دانشی مستقل تبدیل شود و برخی دیگرآن را شاخهای از فقه عمومی میدانند.
[2] . political theory
مشخصات فایل
عنوان: پاورپوینت شهرنشینی در دوران اسلامی
قالب بندی: پاورپوینت
تعداد اسلاید: 11
محتویات
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید :36
____________________________________________
مشخصات فایل
عنوان: پاورپوینت شهرنشینی در دوران اسلامی
قالب بندی: پاورپوینت
تعداد اسلاید: 11
محتویات
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید :36
____________________________________________