عنوان مقاله : پژوهش آزمایشی
قالب بندی : Word
18صفحه
شرح مختصر : آزمایش به معنی تجربه روش های جدید و ارزشیابی اثرهای آن است و منظور از تحقیق آزمایشی، روشی است که دست کم یک متغیر تحقیق در کنترل پژوهشگر باشد تا بتواند با دستکاری آن، اثرش را بر متغیر دیگر بررسی نماید. به عبارت دیگر تحقیق آزمایشی روشی کنترل شده و منظم برای یافتن پاسخ این سوال است که «اگر متغیر الف تحت شرایط کنترل شده تغییر کند، چه اثری بر متغیر ب خواهد داشت ؟». در تحقیق آزمایشی، متغیر مستقل (متغیر الف) به وسیله آزمایش کننده دستکاری می شود تا تأثیرات تغییرات آن بر متغیر دیگری (متغیر ب) که وابسته فرض شده است، مشاهده و اندازه گیری شود. به عنوان مثال در یک طرح آزمایشی که به منظور تعیین کارایی یک روش تدریس جدید بر یادگیری علوم طرح ریزی شده است، روش تدریس جدید متعیر مستقل است و یادگیری علوم متغیر وابسته است. این مثال نشان می دهد که به منظور برقراری رابطه علت و معلولی میان دو یا چند متغیر از طرح های آزمایشی استفاده می شود. در تحقیق آزمایشی، آزمایشکنندگان، محرک، رفتار یا شرایط محیطی (متغیر مستقل) را دستکاری میکنند، سپس چگونگی تاثیر این امر را در تغییر وضعیت و یا رفتار آزمودنی (متغیر وابسته) مورد مشاهده قرار میدهند. دستکاری آنها دقیق، منظم و کنترل شده است، آنها باید از عوامل دیگری که بر نتیجه کار اثر میکند (متغیرهای مزاحم یا اخلال گر) آگاه باشند و آنها را به گونهای کنترل نمایند یا از میان بردارند که بتوانند بین عامل دستکاری شده(متغیر مستقل) و آثار مشاهدهشده (متغیر وابسته) رابطهای منطقی برقرار سازند. در این روش، پژوهشگران ابتدا مسئلهای را تعریف می نمایند، سپس برای آن یک پاسخ آزمایشی یا فرضیه پیشنهاد میکنند. آنان فرضیه را میآزمایند و بر اساس رابطه میان متغیرهای کنترل شدهای که مشاهده کردهاند (رابطه متغیر مستقل و وابسته) فرضیه را تائید یا رد میکنند. باید توجه داشته باشیم که تائید یا رد یک فرضیه بر اساس احتمال بیان میشود نه بر اساس یقین. نکته بسیار مهم در روش آزمایشی این است که عناصر دستکاری شده و آثار مشاهده شده را میتوان کنترل کرد. کنترل مفهوم بسیار مهم و کلیدی در تحقیق آزمایشی است به نحوی که اگر بخواهیم یک تفاوت عمده بین تحقیق آزمایشی و سایر روش های تحقیق در نظر بگیریم، می توان از کنترل نام برد
فهرست :
مقدمه
ماهیت آزمایش
مفهوم علیت
ویژگی های پژوهش آزمایشی
کنترل در تحقیق آزمایشی
حذف متغیرهای ناخواسته
نمونه گیری تصادفی
انتخاب گروه کنترل
تکرار آزمایش
استفاده از روشهای آماری
خطر تصنعی و ساختگی شدن
نوع و رویکرد روش
شناسایى مسئله و تدوین فرضیه
آزمون فرضیه
انتقال نتایج پژوهش
نحوه ی صورت بندى عنوان
طرح هاى پیش آزمایش
طرحهاى شبه آزمایش
شناسایى مسئله و تدوین نظریه
طراحى آزمایش
اجراى آزمایش
نحوه ی جمع آورى اطلاعات
شیوه هاى توصیف و تحلیل اطلاعات
بیان نقاط قوت و ضعف روش آزمایشى
معرفى یک نمونه با استفاده از روش مورد بررسى
مشخصات فایل
عنوان:روش شناسی پژوهش های داخلی و خارجی مربوط به حوزه برنامه درسی در آموزش عالی
قالب بندی: WORD
تعداد صفحات: 32
محتویات
چکیده
Abstract
مقدمه
روش شناسی پژوهش در مسائل تربیتی و برنامه درسی
روش پژوهش
نتایج
سؤال اول پژوهشی: رویکرد و روش پژوهشی غالب در پژوهش های خارجی چیست؟
سؤال دوم پژوهشی: رویکرد و روش پژوهشی غالب در پژوهش های داخلی چیست؟
سؤال سوم پژوهشی: رویکردهای پژوهشی داخلی و خارجی در طی حدود 12 سال چه روندی داشته اند؟
بحث و نتیجه گیری
منابع
قسمتی از متن
روش شناسی پژوهش های داخلی و خارجی مربوط به حوزه برنامه درسی در آموزش عالی
Internal and external research methodologies relevant to the curriculum in higher education
چکیده: برنامه درسی همواره مهم ترین عنصر هر نظام آموزشی به شمار می رود که تحقیقات نسبتاً گسترده ای را به خود اختصاص داده است .این پژوهش با رویکرد کمی و با استفاده از روش تحلیل محتوای اسنادی به بررسی روش شناسی پژوهش های برنامه درسی در حوزه آموزش عالی پرداخت .به این منظور از میان پژوهش های انجام گرفته در این حوزه ،تعداد 30پژوهش داخلی از 13 مجله و 30پژوهش خارجی از14مجله معتبر با استفاده از روش نمونه گیری گیری هدفمند انتخاب و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت .نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که در پژوهش های خارجی برنامه درسی رویکرد کیفی ، رویکرد غالب بود به طوری که 60% پژوهش های مبتنی بر رویکرد مزبور بود .در این میان پژوهش های
موردی و پدیدارشناسی به ترتیب با 50% و 37/5%دارای بیشترین کاربرد در میان پژوهشگران بود .همچنین نتایج پژوهش حکایت از آن داشت که در ایران رویکرد کمی در ایران ، رویکردغالب پژوهشی با 50% فراوانی بود .در این میان روش پژوهش پیمایشی با فراوانی85/8% پرکاربردترین روش بود .همچنین این پژوهش نشان می دهد که روند پژوهش ها در تحقیقات داخلی و خارجی حاکی از روند کمی به سوی کیفی و ترکیبی است. البته این روند در تحقیقات خارجی فراوان تر بود.
Abstract: Curriculum has always been the main element in any educational system and a relatively large number of research has been carried out in this area. Using quantitative approach and document content analysis, this study investigates the methodologies applied in research on higher education curriculum. Among the existing literature, 30 studies from 13 journals that were carried out by Iranian researchers, and 30 studies from 14 credible journals carried out by foreign scholars were selected through purposeful sampling, and subsequently analyzed. The results reveal that in foreign studies on curriculum, qualitative approach was dominant, employed in sixty percent of the studies. Within this portion, case studies and phenomenological approach with %50 and 37.5% were used most by the researchers. The study also found that quantitative approach was the dominant approach applied in Iranian studies (fifty percent), among which survey methodology was the most widely used (%85.8). Moreover, this study indicates that both Iranian and foreign research are moving from quantitative to qualitative and mixed research, although this trend is stronger in foreign research. Keywords: methodology, curriculum, higher education.
مقدمه
پژوهش علمی فرایند جستجوی منظم است که پژوهشگر برای پی بردن به حقیقت پدیده هایا موقعیت های نامعین آن را به کار می گیرد تا مسئله را شناسایی و درباره آن به جستجویاطلاعات بپردازد (سراجی و عطاران ،1389). نکته کلیدی آن است که پژوهش یک "فرایند" فعال و جهت دار است که این ویژگی آن را از جمع آوری منفعلانه اطلاعات متمایز می سازد (علاقبند راد ،1382.) البته تلقی هر پژوهشگر از حقیقت، او را به سوی روش ها و یافته های خاص رهنمون می سازد (بلام2، 2331). کثرت روش شناختی یک امر مقبول و خواستنی و واقعی، البته با شدت و ضعف، در جامعه علمی تعلیم و تربیت در جهان و ایران است (مهرمحمدی ،1391) تمایز میان مبحث "روش شناسی پژوهش تربیتی" از بحث "روش ها و فنون تحقیق در تعلیم و تربیت" و ارتباط آن با دیدگاه های فلسفی به طور طبیعی مستلزم آن است که پذیرای رویکردهای متنوعی در این زمینه برحسب سنت های فلسفی گوناگون باشیم (صادق زاده قمصری ،1381)
در علوم انسانی و رفتاری با در رویکرد فلسفی مهمی مواجه هستیم. یکی رویکرد خردگرایانه2 یا دیدگاه اصالت تحصلی (اثبات گرایانه) و دیگری رویکرد طبیعت گرایانه یا تفسرگرایانه (نادزر9، 2009) رویکرد اثبات گرایانه که توسط اگوست کنت4 (1830) ارائه شد ،بر این فرض استوار است که متغیرهای تشکیل دهنده یک فرایند پیچیده را می توان به طور جداگانه از یکدیگر بررسی کرد (برایمن1، 2001) در مقابل، رویکرد تفسیرگرایانه تأکید دارد واقعیت مورد مشاهده به تفسیر افراد و ذهنیت آنان بستگی دارد و مطالعه اجزاء پدیده به طور جداگانه، ما را به شناخت کامل آن پدیده هدایت نمی کند (عابدی و شواخی، 1389) این دو سنت فلسفی به ویژه در چند دهه اخیر لزوم توجه به انواع روش پژوهش در روش شناسی
مسائل تعلیم و تربیت را موجب شده است (آندرسون و شاتوک2، 2012، یاریم و تاناکا2، 2012). بهاعتقاد نادولسکی9 و همکاران (2008) این امر بدان دلیل است که با توجه به گسترش انگیزه ها ورویکردهای نوین آموزش و یادگیری، رویکردهای جدیدی در زمینه روش شناسی ظهور یافتهاست. روش شناسی به معنی تدوین و تنظیم شیوه ها و اقدامات نظام یافته و دارای انسجام منطقی در پژوهش علمی به منظور دستیابی به دانش بوده و دربرگیرنده مبانی، اصول و چارچوب اقدامات معین در هر پژوهش است ( لطفآبادی، 1385) از آنجاکه آموزش عالی ،به عنوان یک حوزه مطالعه و پژوهش شناخته شده است (تایت4،2012)، این روش ها و ابزارهای پژوهش خاص آن ها، جایگاه خاصی برای پاسخگویی به نیازها و مسائل موجود پیدا کرده اند (آلدریچ1، 2005). ترواورس(2009) و تایلر و کافی (2009)تأکید دارند که اثربخشی پژوهش ها در حوزه تعلیم و تربیت، مستلزم نوآوری در روشها است. تاکنون در مسائل تربیتی سه روش شناسی پژوهشی شامل: روش شناسی کمی، کیفی و ترکیبی یا آمیخته مطرح شده است (شعبانی ورکی ،1378). به اعتقاد وسترمن0 (2006) در هر یک از این روش شناسی های پژوهشی، پژوهشگر در انتخاب مسئله پژوهشی، تنظیم اهداف و سؤالات پژوهش ،انتخاب نمونه، نحوه گردآوری داده ها و تحلیل آنها به اقدامات متفاوتی دست می زند. ازجمله زمینه هایی که در علوم تربیتی پژوهش هایی را به خود اختصاص داده است، حوزه برنامه درسی است. با عنایت به اینکه برنامه درسی دامنه گسترده ای از ابتدایی تا مقاطع گوناگون دانشگاهی را در برمی گیرد، این پژوهش به بررسی تحقیقات انجام شده در حوزه برنامه درسی در آموزش عالی می پردازد. بدین منظور، ابتدا سه روش شناسی پژوهشی کمّیکمّی، کیفی و ترکیبی تبیین و سپس میزان و روند استفاده از آنها در حوزه برنامه درسی در آموزش عالی در مجلات ایرانی و سایر کشورها بررسی می شود. همچنین فراوانی استفاده از روش های پژوهشی مرتبط با سه رویکرد مذکور در مجلاتی که به طور خاص به برنامه درسی در آموزش عالی پرداختهاند، بررسی و مورد مقایسه قرار می گیرد.