لینک فایل پروژه و تحقیق-اصول و قوانین ساختمان سازی- در 100 صفحه-docx

ساختِمان سازه‌ای است که برای سکونت و به عنوان سرپناه یا برای کار ساخته می‌شود که محیط را به دو بخش بیرون و درون تقسیم می‌کند.  ساختمان‌هایی که از نظر بلندا از اندازه مشخصی بلندتر باشند ساختمان‌های بلندمرتبه گفته می‌شود. در ایران ساختمان بلندمرتبه طبق مصوبه سال ۱۳۷۷ شورای عالی شهرسازی و معماری به ساختمان‌های بالاتر از شش طبقه گفته می‌شود.[۱] ساختمان‌های بسیار بلند نیز اصطلاحاًآسمان‌خراش یا برج نامیده می‌شوند.به ساختمان‌های بزرگ و باارزش قدیمی بیشتر عِمارَت گفته می‌شود.

ساختمانی چهار طبقه در یک حکاکی

انواع ساختمان

در معنای کلی هر سازه‌ای را می‌توان ساختمان نامید، در اینجا منظور از ساختمان بناهای ساخته شده با مصالح بنایی (آهن، سیمان، گچ، آجر و ...) می‌باشد.

اصولاً ساختمان را از لحاظ مصالح مصرفی و نوع کاربرد آن می‌توان به دو دسته تقسیم نمود.[۲]

انواع ساختمان از لحاظ سازه

ساختمان‌های بتنی

ساختمانی است که برای اسکلت اصلی آن از بتن آرمه (سیمان، شن، ماسه و فولاد به صورت میلگرد ساده یا آجدار) استفاده شده باشد.

در این نوع ساختمان، سقفها به وسیله تاوه (دال)های بتنی پوشیده می‌شود، و یا از سقف‌های تیرچه بلوک و یا سایر سقف‌های پیش ساخته استفاده می‌شود.

برای ساخت دیوارهای جدا کننده (پارتیشن‌ها) ممکن است از انواع آجر مانند سفال تیغه‌ای، آجر ماشینی سوراخ دار، آجر معمولی فشاری، فوم استاندارد ضد حریق، تیغه گچی و یا چوب استفاده شود.

همچنین ممکن است از دیوارهای بتن آرمه هم استفاده شود که در این صورت نوع این دیوارها دیوار برشی می‌باشد.

در این نوع ساختمان برای ساخت شاه تیرها و ستون‌ها از بتن آرمه (بتن مسلح) استفاده می‌شود.ساختمان های بتونی استحکام زیادی در برابر حوادث طبیعی دارند.

ساختمان‌های فلزی

در این نوع ساختمان‌ها برای ساختن ستون‌ها و پل‌ها از پروفیل‌های فولادی استفاده می‌شود.

در ایران معمولاً برای ساختن ستون‌ها از تیر آهن‌های {displaystyle I} دوبل و یا بال پهن‌های تکی استفاده می‌نمایند.

برای اتصالات از نبشی-تسمه و برا س ل سیب ی زیر ستون‌ها از صفحه فولادی (بیس پلیت) استفاده می‌شود و معمولاً دو قطعه را به وسیله جوش به هم متصل می‌نمایند (استفاده از پرچ یا پیچ و مهره نیز متداول است).

در این نوع ساختمان برای مقابله با زلزله از باد بندهای فلزی استفاده می شود.

ساختمان‌های بنایی

منظور از ساختمان های بنایی ساختمان هایی هستندکه مصالح آنهااز آجر،بلوک سیمانی ویا سنگ ساخته شده اندودر آنها تمام یاقسمتی از بار های قائم توسط دیوار های با مصالح بنایی تحمل می شود.:برای ساختمان‌های کوچک که از 2 طبقه تجاوز نمی‌نمایندو یا حدکثر ارتفاع آنها از صفر صفر زمین 8 متر می باشد می‌توان از این نوع ساختمان استفاده نمود.

اسکلت اصلی این نوع ساختمان‌ها آجری بوده و برای ساختن سقف‌ها در ایران معمولاً از پروفیل‌های فولادی{displaystyle I} و آجر به صورت طاق ضربی استفاده می‌گردد؛ و یا از سقف تیرچه و بلوک استفاده  می‌شود.

در این نوع ساختمان برای مقابله با نیروهای جانبی (نظیر زلزله) باید حتماً از شناژهای روی کرسی چینی و زیر سقف‌ها استفاده شود؛ همچنین در ساختمان‌های آجری معمولاً دیوارهای حمال در طبقات مختلف روی هم قرار می‌گیرند و اغلب پارتیشن‌ها نیز همین دیوارهای حمال می‌باشند.

حداقل عرض دیوارهای حمال نباید از ۳۵ سانتی متر کمتر باشد.و یا به عبارت دیگر برای دیوار های با مصالح بنایی ، حداقل نسبت ضخامت به ارتفاع نباید از یک دهم برای دبوار های مهار نشده کمتر باشد

ساختمان‌های خشتی و گلی

اسکلت اصلی این نوع ساختمان‌ها از خشت خام و گل می‌باشد و تعداد طبقات آن از یک طبقه تجاوز نمی‌کند و در مقابل نیروهای جانبی همانند زلزله به هیچ وجه مقاومت نمی‌نمایند.

ساختمان‌های چوبی

این نوع ساختمان‌ها در مناطقی که چوب با قیمت ارزان در دسترس است ساخته می‌شوند،مانند شهرهای جنوبی کشور اتریش، بعضی ایالت‌های کشور آمریکا و ...

ساختمان‌های چوبی در ایران به علت کمبود منابع کمتر ساخته می‌شود.

ساختمان‌های ترکیبی

ممکن است ساختمانی از دو یا چند نوع از انواع فوق ساخته شود مانند ساختمان‌های فلزی-بتنی و یا فلزی-آجری و ... .

انواع ساختمان از لحاظ نوع کاربرد و اهمیت

ساختمان‌ها از لحاظ کاربردو اهمیت به چهار گروه اصلی تقسیم میشوند:

1. گروه 1(ساختمان بااهمیت خیلی زیاد):بیمارستان ها،مراکز آتش نشانی،تاسیسات آبرسانی،نیروگاهها،برج های مراقبت،مخابرات،رادیو و تلویزیون،تاسیسات انتظامی ،مراکز کمک رسانی
2. گروه2(ساختمان با اهمیت زیاد)ساختمان های با اهمیت زیاد به سه گروه کلی نقسیم میشود:

الف)ساختمان هایی که خرابی آنها موجب تلفات جانی ومالی زیاد می شود.مانند:فروشگاههای برزگ،سینماها،مدارس و ...
ب)ساختمان هایی که از بین رفتن آنها باعث از دست رفتن ثروت ملی می شود.مانند:مراکز نگه داری اسناد و مدارک ملی،موزه ها و... ج)ساختمان هایی که خرابی آنها باعث آتش سوزی و ایجاد آلودگی محیط زیست می شوند.مانند:پالایشگاه ها،مراکز سوخت رسانی و....

ساختمان‌سازی

ساختمان‌سازی معمولاً فرایندی زمان‌بر بوده‌است، اما در دهه‌های اخیر با استفاده از قطعات پیش‌ساخته می‌توان ساخت ساختمان‌ها را سریع‌تر به پایان رساند.

تکنولوژی های جدید و ساختمان‌سازی

صنعت ساختمان از دیرباز به عنوان یک صنعت سنتی و با بهره وری پایین شناخته شده است و در مطالعات انجام شده نیز با اشاره به اینکه ورود تکنولوژی به این صنعت با محدودیت و به کندی صورت میگیرد این صنعت را یک صنعت با پایین شناخته شده است در این بین ابزارهای نوین مانند مدل سازی اطلاعات ساختمان BIM امیدیست برای تحول در این صنعت و افزایش بهره وری و توسعه همه جوانب آن

 ساختمان‌سازی طبیعی(به انگلیسی: Natural building) شامل طیفی از سیستم‌های ساختمانی و مصالحی است که بر اساس اصل «استفاده به اندازه منابع طبیعی» ساخته شده‌اند. راه‌های رسیدن به این هدف از طریق بنای ساختمان‌های طبیعی متمرکز بر دوام داشتن و استفاده از منابع تجدیدپذیر فراوان یا قرار گرفته تحت کم ترین سطح پردازش و همچنین منابع بازیافت شده‌ای که  محیط‌های زندگی سالمی را ایجاد کرده و کیفیت هوای درون ساختمان را حفظ می‌کنند، می‌باشد. ساختمان طبیعی بیشتر از تکنولوژی وابسته به فعالیت انسانی است. بنا بر نظر «مایکل جی اسمیت، » از نظر محل خاص احداث ساختمان و نیازها و شخصیت ساختمان سازان و کاربران آن، وابسته به بوم شناسی محلی، زمین شناسی و اقلیم می‌باشد.[۱] اساس ساختمان طبیعی، نیاز برای  کاهش تاثیر محیطی ساختمان‌ها و سایر سیستم‌های پشتیبانی کننده از آن‌ها، بدون صرف نظر از جنبه‌های آسایش، سلامتی یا زیبایی می‌باشد. جهت بنای ساختمان طبیعی ابتدا از مصالح تجدیدپذیر، بازیافت شده، مورد استفاده مجدد قرار گرفته یا مصالحی که به وفور در دسترس قرار دارند، استفاده می‌شود. استفاده از مصالحی که به سرعت قابل تجدید هستند، مورد توجه زیادی قرار گرفته‌است. علاوه بر اتکا بر مصالح ساختمانی طبیعی، تاکید بر طراحی معماری افزایش یافته‌است. جهت گیری ساختمان، کاربرد اقلیم محلی و شرایط محل احداث، تاکید بر تهویه طبیعی از طریق  طراحی، به گونه‌ای اساسی هزینه‌های عملیاتی را کاهش داده و تاثیر مثبتی بر محیط می‌گذارند. بنای ساختمان در فضای کوچک و به حداقل رساندن آثار بوم شناختی و همچنین مدیریت کسب انرژی در محل، جذب آب محلی، متناوب کردن تصفیه فاضلاب و استفاده مجدد از آب، امری مرسوم می‌باشد.

مصالح

مصالح رایج برای بسیاری از انواع ساختمان‌های طبیعی، سفال و شن می‌باشد که به هنگام آمیختن با آب و معمولاً کاه یا فیبری دیگر، مخلوط حاصله ممکن است کاهگل یا خشت (بلوک‌های سفالین) تشکیل دهد. سایر مصالحی که استفاده از آن‌ها در بنای ساختمان طبیعی رایج است، شامل خاک، (خاک کوبیده شده یا کیسه‌های خاک)، چوب (الیاف چوب یا داربست‌های چوبی، ستون ها، شاه تیرها و تیرهای ساختمان)، پوسته‌های برنج، بامبو و سنگ می‌باشد. طیف گسترده‌ای از مصالح بازیافت شده یا مورد استفاده مجدد قرار گرفته که در بنای ساختمان‌های طبیعی رایج هستند شامل: (بخش‌های بازیافت شده ساروج شهری استفاده شده)، تایرها، baleهای تایر، بطری‌های دور ریختنی و دیگر شیشه‌های بازیافت شده می‌باشد. استفاده از مصالح خاصی ازجانب بسیاری ازمتخصصان این نوع ساختمان به دلیل آثارمنفی برمحیط و سلامت، مورداجتناب قرارمی گیر. این مصالح شامل چوب برداشت شده به میزان نامناسب، مواد نگهدارنده سمی چوب، مخلوط‌های سیمانی پرتلند، رنگ‌ها و سایر پوشش‌هایی که ترکیبات آلی فراری (VOCها) رابه شکل گاز آزاد می‌کنند و بعضی از پلاستیک‌ها به ویژه پلی وینیل کلرید(PVCC یاًوینیل")و آن دسته از پلاستیک‌های حاوی مواد پلاستیکی  مضر یا ترکیبات شبه هورمون می‌باشند.

تکنیک‌ها

بسیاری از روش‌ها، تکنیک‌ها و مصالح سنتی در حال احیا هستند. با این حال معروفیت نسبی این تکنیک‌ها در سراسر جهان متفاوت است.

خشت

خشت یکی ازقدیمی ترین روش‌های بنایی ساختمان می‌باشد که تنها آمیزه‌ای از سفال و شن با آب می‌باشد؛ سپس این مخلوط به حال خود واگذاشته شده تا به شکل دلخواه خشک شود. معمولاً خشت به صورت آجر درآورده می‌شود تا بتوان از آن در ساخت دیوار استفاده کرد.[۲] ادعاهای مختلفی پیرامون نسبت‌های بهینه سفال و شن (یا توده‌های بزرگ تر) مطرح شده‌است. بعضی از آن‌ها حاکی از این هستند که بهترین خاک تشکیل دهنده خشت حاوی سفال ۱۵-۳۰۰٪ جهت چسباندن مواد به همدیگر می‌باشد. دیگران بر این باورند که نسبت یکسان سفال و شن جهت جلوگیری از ترک خوردن یا تکه تکه شدن آجرها، ایده‌آل است. گاهی اوقات خشت با مقدار کمی از امولسیون سیمان یا آسفالت جهت مقابله بهتر با هوا تثبیت می‌شود. بلوک‌ها می‌توانند یا به صورت قالبی درآورده شده و خشک شوند و یا به شکل توده درآورده شوند. خشت‌هایی که به رنگ سفال درآمده و با روغن طبیعی صیقل داده شده‌اند، سطحی جذاب و ارتجاعی ایجاد می‌کنند.[۳] جهت محافظت از دیوارها و کاهش میزان تعمیر آن‌ها، ساختمان‌های خشتی معمولاً دارای large overhanging eves و فونداسیون‌های بزرگ می‌باشند. خشت می‌تواند با استفاده از کاهگل و مخلوط‌های آهکی اندود شود. خشت از جرم حرارتی (thermal mass ) مناسبی برخوردار است. این امر بدین معناست که انتقال حرارت یا سرما از آن به کندی صورت می‌گیرد. با این حال خشت عایق خوبی نیست؛ بنابراین عایق بندی  (ترجیحاً در سمت بیرون ساختمان) یا یک دیوار دوگانه ساخته شده با فضایی ازهوا یاعایق درمیان می‌تواند اضافه شود. خشت سنتی ضخیم و فاقد عایق در نواحی فاقد زمستان‌های سخت یا در مناطقی که آفتاب روزانه در طی دوره‌های سرما موجود است، بهترین عملکرد را دارد

کاهگل

یک خانه گاهگلی کوچک با سقف زنده

اصطلاح کاهگل جهت توصیف یک سیستم ساختمانی یکپارچه به کار می‌رود که بر پایه مخلوطی از سفال، شن و کاه می‌باشد. ساختمان ازهیچ فرم، آجر یا داربست چوبی استفاده نمی‌کند، بلکه از سطح زمین به سمت بالا ساخته شده‌است. بسیاری از اشکال ساختمانی «گل» در بسیاری از بخش‌های جهان به مدت قرن‌ها تحت عناوین متفاوتی ساخته شده‌اند و حداقل به ۱۰۰۰۰ سال پیش باز می‌گردند. ساختمان کاهگلی در انگلستان از پیش از قرن ۱۳۳ مورد استفاده قرار گرفته و پس از جنگ جهانی اول محبوبیت خود را از دست داد. اگرچه که امروزه مجدداً احیا شده‌است. کاهگل یکی از ساده ترین و ارزان ترین  تکنیک‌های ساختمانی موجود است هرچند که معمولاً نیازمند کار زیادی می‌باشد. مزیت دیگر کاهگل، تطبیق پذیری آن می‌باشد؛ می‌تواند به آسانی به هرفرمی درآورده شود. با این که ساختمان سازی کاهگلی درانگلستان تا اواخر قرن ۱۹ از رونق افتاده بود، هزاران سازه کاهگلی تازمان حال همچنان استمرار یافته‌اند (در انگلستان به تنهایی، ۲۰۰۰۰ در دوون(Devon)).[۴] در واقع تخمین زده می‌شود که از یک سوم تا یک دوم جمعیت جهانی امروزه در خانه‌های گلی زندگی می‌کنند. هرچند که این گونه سازه‌ها همراه با سازه‌های «کم ارتفاع» در یمن و دیگر کشورهای خاورمیانه به مدت قرن‌ها در ساختمان‌های «برج مانند» بیش تر از ۸ طبقه استفاده شده‌است.[۵] مخلوط‌های شبه کاهگل نیز به عنوان خمیر یا پرکننده در چندین روش ساختمان سازی طبیعی همچون خشت، کیسه‌های خاک، داربست‌های چوبی، الیاف چوب، straw balee استفاده می‌شوند. بنابراین خاک از جمله ترکیبات اولیه ساختمان سازی طبیعی می‌باشد.[نیازمند منبع]

بلوک‌های خاک فشرده شده

بلوک‌های خاک فشرده شده یا (CEB)، مصالح ساختاری هستند که از خاک زیر پای شما جهت ساختن طیف گسترده‌ای از سازه‌ها شامل خانه‌ها، مدارس، کلیساها، کلینیک‌ها، مغازه‌ها، مانع‌ها و استحکامات ساخته شده‌است. بلوک‌های خاک فشرده شده به واسطه فشردن خاک وسیمان پرتلند۶-۱۰٪ (به عنوان تثبیت کننده) در یک دستگاه پرس هیدرولیکی، ساخته می‌شوند. این بلوک‌ها می‌توانند پس از تیمار به مدت ۷ روز جهت به کار بردن در ساختمان استفاده شوند. این بلوک‌ها پس از یک دوره تیمار ۲۸ روزه به بیش ترین میزان استحکام خود رسیده و نسبت به آب مقاوم می‌شوند.

الیاف چوب

سازه الیاف چوب اصطلاحی است که برای یک روش ساختمان سازی طبیعی که در آن الیاف چوب یا قطعات کوتاه درخت پوست کنده شده، به صورت ضرب در همراه با مخلوط‌های بنایی یا کاهگل  جهت ساختن دیوار استفاده می‌شود، به کار می‌رود. بنابراین، الیاف چوب جهت قرار گرفتن در دیوار معمولاً میان ستون‌ها در یک سازه داربست چوب، از درون پر می‌شوند. ساختمان سازی با الیاف چوب می‌تواند با سایر روش‌ها (به عنوان مثال خاک کوبیده شده، کاهگل یا سفال سبک (light clay)) جهت تولید ترکیباتی زیبا ادغام شود. ساختمان سازی با روش الیاف چوب جرم حرارتی ( thermal mass )نسبتاً بالایی را ایجاد می‌کند که جهت به حد اقل رساندن نوسانات دما مفید می‌باشد

کیسه خاک

خاک معمول ترین ماده پر کننده‌ای می‌باشد که در تکنیک‌های ساخت دیواراز طریق کیسه استفاده می‌شود. این روش ساختمان سازی از پلی پروپیلن بندی شده یا کیسه‌های فیبر طبیعی (کرباس) پر شده با خاک یا سایر مخلوط‌ها همراه با تثبیت کننده یا بدون آن همچون سیمان پرتلند جهت ساخت پایه‌های ستون‌ها، فونداسیون‌ها، دیوارها و حتی سقف‌های گنبدی استفاده می‌کند. در سال‌های اخیر ساختمان سازی با کیسه‌های خاک به یکی از تکنیک‌های اعما

کلمات کلیدی : اصول و قوانین ساختمان سازی,ساختمان,ساختمان سازی, اصول ساختمان سازی,قوانین ساختمان سازی,سازه,
در این سایت هیچ فایلی برای فروش قرار نمی گیرد. برای پشتیبانی و خرید فایل به مراجعه بفرمائید:

لینک فایل پاورپوینت-نوزایی شهری و شهر سالم در شهر سازی- در 70اسلاید-powerpoin-ppt

شهر سالم اصطلاحی است در حوزه سلامت وبهداشت عمومی و طراحی شهری که بر تاثیر ونقش سیاست بر بهداشت بشر، تاکید دارد. در سال های اخیر اخباری مبنی بر ثبت و معرفی برخی شهرها همانند کاشان، مهریز، رشت، طبس ، بیرجند و … به عنوان شهر سالم در  رسانه‌های گروهی منتشر شده و این در حالی است که اغلب این شهرها از انبوه آلودگی‌ها همچون آلودگی‌ صوتی، آلودگی محیطی و آلودگی هوا رنج می‌برند و مثلا در شهری همچون رشت، محیط زیست به شدت در حال تخریب است و رودخانه‌های آن عملا به کانال فاضلاب و محلی برای انباشت زباله تبدیل شده است.
در گروه‌های مردم نهاد فعال در حوزه محیط زیست شهری و نیز درمیان متخصصان شهرسازی و مدیریت شهری نیز هنوز تلاشی برای تعریف و شناسایی و افزایش آگاهی عمومی دراین زمینه صورت نگرفته است و جای این سوال باقی است که اساسا شهر سالم چیست و چه زمینه و ضوابطی رامی توان برای یک شهر تعریف کرد تا به عنوان یک شهر سالم شناخته شود.
 به گزارش پایگاه خبری شهر الکترونیک، “شهر سالم ” اصطلاحا حرکتی مداوم درراستای ایجاد و بهبود محیط فیزیکی و اجتماعی شهر و گسترش منابع جامعه است؛ به نحوی که به مردم امکان دهد در اجرای تمام فعالیت ها و تحقق تمام ظرفیت های زندگی به طور دوجانبه ازیکدیگر حمایت کنند.

شهر سالم اصطلاحی است در حوزه سلامت وبهداشت عمومی و طراحی شهری که بر تاثیر ونقش سیاست بر بهداشت بشر، تاکید دارد.
 ایده شهر سالم در شکل امروزین آن، برگرفته از اقدامات سازمان بهداشت جهانی درباره سلامت شهرها و روستاهاست که به سال ۱۹۸۶ اعلام شد. هرچند تاریخ دقیق این ایده به اواسط قرن ۱۹ میلادی بازمی گردد اما با توسعه وحدت اروپایی وسرانجام شکل گیری اتحادیه اروپا این ایده بین المللی به سرعت مبدل به راهی شد درراستای اعمال سیاست های بهداشت عمومی دراروپا و در سال های اخیر تلاش های سازمان بهداشت جهانی در بخش های مختلف جهان از جمله در کانادا و بخش هایی از امریکای لاتین به گونه دیگری  شکل گرفته و گسترش یافته است. ایده ای که اکنون دربرخی ازاین مناطق به عنوان “جماعت های سالم ” مطرح است وجایگزینی برای شهر سالم تلقی می شود.
 سازمان بهداشت جهانی شهر سالم را این گونه تعریف کرده است: “شهر سالم شهری است که به طور مداوم درراستای ایجاد و توسعه محیط زیست فیزیکی و اجتماعی و توسعه منابع همکاری و مشارکت تلاش می کند به نحوی که مردم را قادر سازد به طور دوجانبه ازیک دیگر در اجرای تمامی کارکردهای زندگی و ارتقای تحقق حداکثر توان نهفته خود، حمایت کنند.”
 ازآنجا که اندازه گیری منظم شاخص‌های ضروری، ایجاد استانداردها و تشخیص و تعیین میزان تاثیر هر بخش جامعه بر سلامت امری دشوار است، در برخی مناطق همانند اروپا ارزیابی مشکلات بهداشت و سلامت یک بخش الزامی در اجرای هرگونه طرح توسعه وعمران عمومی است.
 هم اکنون شبکه های بی شماری از شهرهای سالم در سطح بین المللی و به ویژه در منطقه اروپا وجود دارد اماهدف و موضوع کلیدی درهمه این شبکه ها ، کسب اطمینان از این است که استانداردها و ارزیابی های بهداشت و سلامت در تمامی مدیریت های شهری و طراحی شهری وشهرسازی به طور دقیق مورد توجه و بررسی قرار گرفته باشد.
به عنوان نمونه “شهرسازی و سلامت” موضوع روز جهانی سلامت در سال ۲۰۱۰۰ بود . شهر سالم از نظر سازمان بهداشت جهانی، بخش های گسترده از مباحث زیست محیطی و مدیریت شهری همانند کیفیت هوا، تغییرات آّ ب و هوایی ، مسکن و ساختمان، بهداشت روانی و  حمل و نقل شهری را دربر می گیرد که هریک از این بخش ها نیز زیرمجموعه های خود را دارند که به تفصیل و جداگانه مورد توجه قرار می گیرند.
همچنین یکی از ابزارهای مهم در توسعه سلامت وبهداشت عمومی در شهرها توسعه کارآفرینی اجتماعی است.
 دریک توضیح کوتاه “شهر سالم” پروژه ای است برای ایجاد یک حرکت جهانی که می کوشد تمامی مسئولان و مقامات محلی را در توسعه سلامت ازرهگذر روندی از اقدامات سیاسی و اجتماعی، افزایش ظرفیت ها، تحولات نهادی و همکاری براساس برنامه ریزی و اجرای پروژه های نوآورانه درگیر کند.
 در مجموع، هدف‌های بنیادین درحرکت های “شهر سالم” عبارت‌اند از ایجاد محیط حمایتگرانه از سلامت و بهداشت عمومی؛ دستیابی به کیفیت زندگی برای همه؛ تامین نیازهای بنیادین بهداشت و سلامت برای همه؛ و تامین منابع برای دسترسی به مراقبت های بهداشتی
هم اکنون حدود ۹۰ شهر در سراسر جهان، تنها در بخش اروپایی شبکه شهر سالم سازمان بهداشت جهانی عضویت دارند.
 مهم ترین هدف این شبکه مشخصا تمرکز به مقوله سلامت در تمامی فعالیت های سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی دولت ها در شهرهاست. سلامت موضوعی است فراگیر که مقامات دولتی و محلی ، با توجه به قدرت حمایت از پروژه هایی در زمینه سلامت و بهداشت شهروندان، نقش منحصر بفردی دررهبری این فعالیت‌ها دارند.
 جنبش یا برنامه “شهر سالم” بر ارتقای جامع و سیاستگزاری های سیستماتیک و طراحی برای سلامت درزمینه‌های زیر تاکید دارد:

• ضرورت بررسی و تمرکز بر فقر شهری و نابرابری شهروندان از نظر امکانات سلامت
• ضرورت توجه به گروه های آسیب پذیر شهری
• ضرورت رشد مدیریت های مشارکتی
• توجه به عوامل و موانع اجتماعی ، اقتصادی و زیست محیطی در بخش سلامت و بهداشت

اکنون بار دیگر می‌توانیم به پرسش آغازین این گفتار بازگردیم و بپرسیم شهرهایی چون کاشان، مهریز، رشت، طبس ، و بیرجند واجد کدام‌یک از ویژگی‌های یاد شده هستند که به عنوان شهر سالم انتخاب شده‌اند؟

شهر سالم چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟ 
در سال‌های اخیر اخباری مبنی بر ثبت و معرفی برخی شهرها همانند کاشان، مهریز، رشت، طبس، بیرجند و… به عنوان شهر سالم در رسانه‌های گروهی منتشر شده و این در حالی است که اغلب این شهرها از انبوه آلودگی‌ها همچون آلودگی‌ صوتی، آلودگی محیطی و آلودگی هوا رنج می‌برند و مثلا در شهری همچون رشت، محیط زیست به‌شدت در حال تخریب است و رودخانه‌های آن عملا به کانال فاضلاب و محلی برای انباشت زباله تبدیل شده است.

در گروه‌های مردم نهاد فعال در حوزه محیط زیست شهری و نیز درمیان متخصصان شهرسازی و مدیریت شهری نیز هنوز تلاشی برای تعریف و شناسایی و افزایش آگاهی عمومی دراین زمینه صورت نگرفته و جای این سوال باقی است که اساسا شهر سالم چیست و چه زمینه و ضوابطی رامی توان برای یک شهر تعریف کرد تا به عنوان یک شهر سالم شناخته شود.

«شهر سالم» اصطلاحا حرکتی مداوم در راستای ایجاد و بهبود محیط فیزیکی و اجتماعی شهر و گسترش منابع جامعه است؛ به نحوی که به مردم امکان دهد در اجرای تمام فعالیت‌ها و تحقق تمام ظرفیت‌های زندگی به طور دوجانبه از یکدیگر حمایت کنند.

شهر سالم اصطلاحی است در حوزه سلامت و بهداشت عمومی و طراحی شهری که بر تاثیر و نقش سیاست بر بهداشت بشر، تاکید دارد.

ایده شهر سالم در شکل امروزین آن، برگرفته از اقدامات سازمان بهداشت جهانی درباره سلامت شهرها و روستاهاست که به سال ۱۹۸۶ اعلام شد. هرچند تاریخ دقیق این ایده به اواسط قرن ۱۹ میلادی بازمی‌گردد اما با توسعه وحدت اروپایی و سرانجام شکل‌گیری اتحادیه اروپا این ایده بین‌المللی به سرعت مبدل به راهی شد درراستای اعمال سیاست‌های بهداشت عمومی دراروپا و در سال‌های اخیر تلاش‌های سازمان بهداشت جهانی در بخش‌های مختلف جهان از جمله در کانادا و بخش‌هایی از امریکای لاتین به گونه دیگری شکل گرفته و گسترش یافته است. ایده‌یی که اکنون در برخی از این مناطق به عنوان «جماعت‌های سالم» مطرح است وجایگزینی برای شهر سالم تلقی می‌شود.

سازمان بهداشت جهانی شهر سالم را این گونه تعریف کرده است: «شهر سالم شهری است که به طور مداوم درراستای ایجاد و توسعه محیط زیست فیزیکی و اجتماعی و توسعه منابع همکاری و مشارکت تلاش می‌کند به نحوی که مردم را قادر سازد به‌طور دوجانبه از یکدیگر در اجرای تمامی کارکردهای زندگی و ارتقای تحقق حداکثر توان نهفته خود، حمایت کنند.»

ازآنجا که اندازه‌گیری منظم شاخص‌های ضروری، ایجاد استانداردها و تشخیص و تعیین میزان تاثیر هر بخش جامعه بر سلامت امری دشوار است، در برخی مناطق همانند اروپا ارزیابی مشکلات بهداشت و سلامت یک بخش الزامی در اجرای هرگونه طرح توسعه وعمران عمومی است.

هم‌اکنون شبکه‌های بی‌شماری از شهرهای سالم در سطح بین‌المللی و به ویژه در منطقه اروپا وجود دارد اما هدف و موضوع کلیدی درهمه این شبکه‌ها، کسب اطمینان از این است که استانداردها و ارزیابی‌های بهداشت و سلامت در تمامی مدیریت‌های شهری و طراحی شهری وشهرسازی به طور دقیق مورد توجه و بررسی قرار گرفته باشد. به عنوان نمونه «شهرسازی و سلامت» موضوع روز جهانی سلامت در سال ۲۰۱۰ بود. شهر سالم از نظر سازمان بهداشت جهانی، بخش‌های گسترده از مباحث زیست محیطی و مدیریت شهری همانند کیفیت هوا، تغییرات آب و هوایی، مسکن و ساختمان، بهداشت روانی و حمل و نقل شهری را دربرمی‌گیرد که هریک از این بخش‌ها نیز زیرمجموعه‌های خود را دارند که به تفصیل و جداگانه مورد توجه قرار می‌گیرند.

همچنین یکی از ابزارهای مهم در توسعه سلامت وبهداشت عمومی در شهرها توسعه کارآفرینی اجتماعی است.

دریک توضیح کوتاه «شهر سالم» پروژه‌یی است برای ایجاد یک حرکت جهانی که می‌کوشد تمامی مسوولان و مقامات محلی را در توسعه سلامت از رهگذر روندی از اقدامات سیاسی و اجتماعی، افزایش ظرفیت‌ها، تحولات نهادی و همکاری براساس برنامه‌ریزی و اجرای پروژه‌های نوآورانه درگیر کند.

در مجموع، هدف‌های بنیادین درحرکت‌های «شهر سالم» عبارتند از ایجاد محیط حمایتگرانه از سلامت و بهداشت عمومی دستیابی به کیفیت زندگی برای همه تامین نیازهای بنیادین بهداشت و سلامت برای همه و تامین منابع برای دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی.

هم‌اکنون حدود ۹۰ شهر در سراسر جهان، تنها در بخش اروپایی شبکه شهر سالم سازمان بهداشت جهانی عضویت دارند.

مهم‌ترین هدف این شبکه مشخصا تمرکز به مقوله سلامت در تمامی فعالیت‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دولت‌ها در شهرهاست. سلامت موضوعی است فراگیر که مقامات دولتی و محلی، با توجه به قدرت حمایت از پروژه‌هایی در زمینه سلامت و بهداشت شهروندان، نقش منحصر به فردی دررهبری این فعالیت‌ها دارند.

جنبش یا برنامه «شهر سالم» بر ارتقای جامع و سیاستگذاری‌های سیستماتیک و طراحی برای سلامت درزمینه‌های زیر تاکید دارد:

ضرورت بررسی و تمرکز بر فقر شهری و نابرابری شهروندان از نظر امکانات سلامت

ضرورت توجه به گروه‌های آسیب‌پذیر شهری

ضرورت رشد مدیریت‌های مشارکتی

توجه به عوامل و موانع اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی در بخش سلامت و بهداشت

سرمایه اجتماعی مجموعه ای از هنجارهای اجتماعی است که از طریق ارتباط متقابل شهروندان با مجموعه مدیریت شهری ایجاد می شود، بر این اساس، مدیریت شهری باید سلامت اجتماعی ، روانی، جسمی و... شهروندان را تأمین نماید. چنین فعالیتی باعث افزایش احساس مسئولیت وجدان شهروندان برای حفظ سلامت شهری می گردد. سلامت شهری وسرمایه اجتماعی از طر

کلمات کلیدی : نوزایی شهری و شهر سالم در شهر سازی,شهر سالم,نوزایی شهری,معماری شهری,توسعه پایدار شهری,شهرسازی و معماری,
در این سایت هیچ فایلی برای فروش قرار نمی گیرد. برای پشتیبانی و خرید فایل به مراجعه بفرمائید:

لینک فایل پروژه و تحقیق-نوزایی شهری و شهر سالم در شهر سازی- در 65 صفحه-docx

شهر سالم اصطلاحی است در حوزه سلامت وبهداشت عمومی و طراحی شهری که بر تاثیر ونقش سیاست بر بهداشت بشر، تاکید دارد. در سال‌های اخیر اخباری مبنی بر ثبت و معرفی برخی شهرها همانند کاشان، مهریز، رشت، طبس، بیرجند و… به عنوان شهر سالم در رسانه‌های گروهی منتشر شده و این در حالی است که اغلب این شهرها از انبوه آلودگی‌ها همچون آلودگی‌ صوتی، آلودگی محیطی و آلودگی هوا رنج می‌برند و مثلا در شهری همچون رشت، محیط زیست به‌شدت در حال تخریب است و رودخانه‌های آن عملا به کانال فاضلاب و محلی برای انباشت زباله تبدیل شده است.

در گروه‌های مردم نهاد فعال در حوزه محیط زیست شهری و نیز درمیان متخصصان شهرسازی و مدیریت شهری نیز هنوز تلاشی برای تعریف و شناسایی و افزایش آگاهی عمومی دراین زمینه صورت نگرفته و جای این سوال باقی است که اساسا شهر سالم چیست و چه زمینه و ضوابطی رامی توان برای یک شهر تعریف کرد تا به عنوان یک شهر سالم شناخته شود.

«شهر سالم» اصطلاحا حرکتی مداوم در راستای ایجاد و بهبود محیط فیزیکی و اجتماعی شهر و گسترش منابع جامعه است؛ به نحوی که به مردم امکان دهد در اجرای تمام فعالیت‌ها و تحقق تمام ظرفیت‌های زندگی به طور دوجانبه از یکدیگر حمایت کنند.

شهر سالم اصطلاحی است در حوزه سلامت و بهداشت عمومی و طراحی شهری که بر تاثیر و نقش سیاست بر بهداشت بشر، تاکید دارد.

ایده شهر سالم در شکل امروزین آن، برگرفته از اقدامات سازمان بهداشت جهانی درباره سلامت شهرها و روستاهاست که به سال ۱۹۸۶ اعلام شد. هرچند تاریخ دقیق این ایده به اواسط قرن ۱۹ میلادی بازمی‌گردد اما با توسعه وحدت اروپایی و سرانجام شکل‌گیری اتحادیه اروپا این ایده بین‌المللی به سرعت مبدل به راهی شد درراستای اعمال سیاست‌های بهداشت عمومی دراروپا و در سال‌های اخیر تلاش‌های سازمان بهداشت جهانی در بخش‌های مختلف جهان از جمله در کانادا و بخش‌هایی از امریکای لاتین به گونه دیگری شکل گرفته و گسترش یافته است. ایده‌یی که اکنون در برخی از این مناطق به عنوان «جماعت‌های سالم» مطرح است وجایگزینی برای شهر سالم تلقی می‌شود.

سازمان بهداشت جهانی شهر سالم را این گونه تعریف کرده است: «شهر سالم شهری است که به طور مداوم درراستای ایجاد و توسعه محیط زیست فیزیکی و اجتماعی و توسعه منابع همکاری و مشارکت تلاش می‌کند به نحوی که مردم را قادر سازد به‌طور دوجانبه از یکدیگر در اجرای تمامی کارکردهای زندگی و ارتقای تحقق حداکثر توان نهفته خود، حمایت کنند.»

ازآنجا که اندازه‌گیری منظم شاخص‌های ضروری، ایجاد استانداردها و تشخیص و تعیین میزان تاثیر هر بخش جامعه بر سلامت امری دشوار است، در برخی مناطق همانند اروپا ارزیابی مشکلات بهداشت و سلامت یک بخش الزامی در اجرای هرگونه طرح توسعه وعمران عمومی است.

هم‌اکنون شبکه‌های بی‌شماری از شهرهای سالم در سطح بین‌المللی و به ویژه در منطقه اروپا وجود دارد اما هدف و موضوع کلیدی درهمه این شبکه‌ها، کسب اطمینان از این است که استانداردها و ارزیابی‌های بهداشت و سلامت در تمامی مدیریت‌های شهری و طراحی شهری وشهرسازی به طور دقیق مورد توجه و بررسی قرار گرفته باشد. به عنوان نمونه «شهرسازی و سلامت» موضوع روز جهانی سلامت در سال ۲۰۱۰ بود. شهر سالم از نظر سازمان بهداشت جهانی، بخش‌های گسترده از مباحث زیست محیطی و مدیریت شهری همانند کیفیت هوا، تغییرات آب و هوایی، مسکن و ساختمان، بهداشت روانی و حمل و نقل شهری را دربرمی‌گیرد که هریک از این بخش‌ها نیز زیرمجموعه‌های خود را دارند که به تفصیل و جداگانه مورد توجه قرار می‌گیرند.

همچنین یکی از ابزارهای مهم در توسعه سلامت وبهداشت عمومی در شهرها توسعه کارآفرینی اجتماعی است.

دریک توضیح کوتاه «شهر سالم» پروژه‌یی است برای ایجاد یک حرکت جهانی که می‌کوشد تمامی مسوولان و مقامات محلی را در توسعه سلامت از رهگذر روندی از اقدامات سیاسی و اجتماعی، افزایش ظرفیت‌ها، تحولات نهادی و همکاری براساس برنامه‌ریزی و اجرای پروژه‌های نوآورانه درگیر کند.

در مجموع، هدف‌های بنیادین درحرکت‌های «شهر سالم» عبارتند از ایجاد محیط حمایتگرانه از سلامت و بهداشت عمومی دستیابی به کیفیت زندگی برای همه تامین نیازهای بنیادین بهداشت و سلامت برای همه و تامین منابع برای دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی.

هم‌اکنون حدود ۹۰ شهر در سراسر جهان، تنها در بخش اروپایی شبکه شهر سالم سازمان بهداشت جهانی عضویت دارند.

مهم‌ترین هدف این شبکه مشخصا تمرکز به مقوله سلامت در تمامی فعالیت‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دولت‌ها در شهرهاست. سلامت موضوعی است فراگیر که مقامات دولتی و محلی، با توجه به قدرت حمایت از پروژه‌هایی در زمینه سلامت و بهداشت شهروندان، نقش منحصر به فردی دررهبری این فعالیت‌ها دارند.

جنبش یا برنامه «شهر سالم» بر ارتقای جامع و سیاستگذاری‌های سیستماتیک و طراحی برای سلامت درزمینه‌های زیر تاکید دارد:

ضرورت بررسی و تمرکز بر فقر شهری و نابرابری شهروندان از نظر امکانات سلامت

ضرورت توجه به گروه‌های آسیب‌پذیر شهری

ضرورت رشد مدیریت‌های مشارکتی

توجه به عوامل و موانع اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی در بخش سلامت و بهداشت

سرمایه اجتماعی مجموعه ای از هنجارهای اجتماعی است که از طریق ارتباط متقابل شهروندان با مجموعه مدیریت شهری ایجاد می شود، بر این اساس، مدیریت شهری باید سلامت اجتماعی ، روانی، جسمی و... شهروندان را تأمین نماید. چنین فعالیتی باعث افزایش احساس مسئولیت وجدان شهروندان برای حفظ سلامت شهری می گردد. سلامت شهری وسرمایه اجتماعی از طریق تعامل و کنش های متقابلی که مجریان با شهروندان دارند؛ منجربه بسط هنجارهای اجتماعی سلامت در اذهان شهروندان می گردد.

ارتباط سرمایه اجتماعی با سلامت شهری شهروندان از طریق پارامترهایی چون اعتماد و تعامل متقابل،افزایش روح جمعی نسبت به آینده شکل می گیرد. در ایران به خاطر سیاست زدگی غلط مدیران این ارتباط تاحدی به هدر رفته است. هدف از ارتباط این دو پدیده تدوام تعامل شهروندان و مسئولان برای کاهش هزینه های بی جهت در مورد سلامت شهری و تقویت هنجارهای موثر بر سلامتی است. این هدف همراه با نظارت مستمر و نهادینه کردن ارزش های سلامتی در اذهان شهروندان شکل می گیرد.
سرمایه اجتماعی از طریق تأثیرات بافتی و ترکیبی بر سلامتی و طول عمر شهروندان در قالب الگوهای دوستی،آسودگی و اعتماد اجتماعی شهروندان با یکدیگر، تماس اجتماعی با دوستان و رفع فشارهای روحی و کاهش احساس ناتوانی از داشتن سلامت، و... شکل می گیرد.
تاثیرات ترکیبی سرمایه اجتماعی چون رشد نهادهای بورکراتیک، تمرکز و تخصص در تشکیل یک دولت رفاه، پیروی مصّرانه افرادسیاسی از برنامه های سلامتی ، ترویج الگوهای مشارکت طلبانه شهروندان در حوزه سلامت ،آموزش الگوهای رفتارسلامت گونه ، اختصاص بودجه مازاد حکومت به امر سلامت شهروندان،کاهش نابرابری های بهداشتی، قومیتی و... بر سلامت شهروندان اثر گذار است در یک جامعه مدنی ،سرمایه اجتماعی مرتبط با سلامتی از طریق توسعه و بسط آگاهی های بهداشتی و نهادینه نمودن الگوهای مثبت سلامتی ، افزایش اعتماد فردی، منجمد سازی رفتارهای غلط برخورد با بیماری بر سلامت و میزان سعادت فردی اثرگذار است.
سرمایه اجتماعی از طریق سعادت فردی و جمعی ، و زندگی هدفدار جامعه از همان سنین کودکی بر طول عمر افراد،اثر می گذارد؛ در حوزه اجرایی، آموزش یک روش مشوق برانگیز زندگی نوعی منفعت سرمایه اجتماعی سلامت شهری محسوب می گردد؛ که از طریق اجرای یک برنامه ریزی و مشارکت مستمر به سمت یک زندگی سالم، اذهان شهروندان را باید تشویق کرد. کیفیت زندگی بهتر و سالم تر، انسجام اجتماعی شهروندان در حوزه مشارکت مستمر رعایت تندرستی و سلامتی از منافع اساسی دیگر سرمایه اجتماعی بر سلامت است

کلمات کلیدی : نوزایی شهری و شهر سالم در شهر سازی,شهر سالم,نوزایی شهری,معماری شهری,توسعه پایدار شهری,شهرسازی و معماری,
در این سایت هیچ فایلی برای فروش قرار نمی گیرد. برای پشتیبانی و خرید فایل به مراجعه بفرمائید: