مشحصات فایل
عنوان:راهبردهای بنیادی برای مدیریت و تأمین مالی ریسکها
قالب بندی:word
تعداد صفحات:10
راهبردهای بنیادی برای مدیریت و تأمین مالی ریسکها
تأمین مالی ریسک
مشکلات تأمین مالی ریسک
مزایای تأمین مالی ریسک
منابع و مأخذ
راهبردهای بنیادی برای مدیریت و تأمین مالی ریسکها[1]
مدیریت ریسک مانند دیگر رشتههای دانش مدیریت و کاربرد آن ، از دانشها ، ضابطهها ، اصول و قاعدههای ویژه برای دستیابی به پیش بینیها و هدفهای از پیش تعیین شده بهره میگیرد. مدیریت ریسک ضابطهها و روشهایی را به دست داده که اشخاص ، موسسههای اقتصادی ( صنعتی و تجاری ) و غیر انتفاعی و دولتها با استفاده از آنها میتوانند وظیفه آینده نگری را در ارزیابی ، کنترل و تأمین مالی خسارتها انجام دهند بر این پایه مدیریت ریسک برخوردی نظام یافته با ریسکها را سامان میدهد بدین منظور همواره در کار پاسخ گفتن به دو پرسش اساسی درباره پیشامدهای احتمالی آینده است نخستین پرسش اینکه <<چه خواهد شد؟>> و دومین پرسش اینکه <<چه باید کرد>> مدیریت ریسک بعلاوه همواره در کار برنامه ریزی برای رویارویی با رویدادهای احتمالی آینده است. با این وجود وقتی ریسک از حالت قوه به فعل در آید بحران ایجاد می شود و شروع بحران معرف شکست فرآیند مدیریت ریسک می باشد. ( مظلومی، نادر،1386).
بنا به ضابطههایی که مدیریت ریسک بدست داده است ، ایمن کردن سازمانها و سرمایه گذاریها در برابر خطرها و خسارتها نیازمند شکل گیری نظامی فکری و عملی است که بدان وسیله سیاست گذاری در برابر ریسکها یکپارچه شود.
تصمیم گیری در زمینه اداره ریسکهای هر موسسه و اقدامهای مربوط به آن مراحل زیر را در بر میگیرد (مظلومی، نادر،1386):
1 . شناسائی ریسکهایی که موسسه در معرض آن قرار میگیرد
2 . ارزیابی ریسکهای شناخته شده
3 . انتخاب و استفاده از مناسبترین شیوه و یا ترکیبی از فنون اداره ریسکها
4 . ارزیابی و بررسی نتایج اقدامات
1 - هدف از شناسائی ریسک بدست آوردن تصویری کامل و دقیق از عوامل خسارت آفرین و منابع خسارت پذیر هر موسسه است .
2 - پس از شناخت ریسکهای هر موسسه باید میزان و تأثیر وقوع هر خسارت را بر تمامی موسسه بررسی کرد و بدون شک این کار نیازمندان است که مشخص شود اولاً هر یک از خسارتها با چه احتمال روی دادنی روبروست و ثانیاً در صورت وقوع چه مبالغی را تشکیل میدهد و این مبالغ چه تأثیری بر ساختار مالی موسسه خواهد گذاشت به عبارت دیگر مرحله اول ( شناسائی ریسکها ) مجموعهای از دادهها ( اطلاعات خام ) را در مورد ریسکهایی که موسسه در معرض آنها قرار دارد به دست میدهد و مرحله بعدی یافتههای بدست آمده ( دادههای یاد شده ) ، بر پایه شالوده نظام مدیریت ریسک در موسسه ، طبقه بندی و پردازش میشود که به فراوری اطلاعات سنجیده ؛ معتبر و اولویت بندی شده می انجامد . برای این منظور دو گونه ارزیابی از هر یک از ریسکها انجام میگیرد ؛ نخست بر حسب شدت یا میزان و دوم ارزیابی بر حسب تواتر یا احتمال وقوع. در نتیجه شدت بالقوه هر ریسک فراوانی پیش بینی پذیر خسارتهای وارده سنجیده میشود.
ارزیابی ریسک به مانند هر ارزیابی دیگر میتواند به صورت کمی یا کیفی انجام شود و استفاده از قاعدههای آماری و نظریههای احتمالات ، دستیابی به پیش بینیهای دقیقتری از تواتر خسارتها را امکان پذیر میسازد.
3 – برای رویارویی با ریسکها از تکنیکهای متنوعی استفاده میشود و به طور معمول ترکیبی از فنون مربوطه بکار میرود . به طور کلی تکنیکهای پیش گفته را میتوان در دو سرفصل کلی کنترل ریسک و تأمین مالی ریسک بررسی کرد ( مظلومی، نادر،1386)
هدف تکنیکهایی که کنترل ریسک را امکان پذیر میسازد کمینه کردن خسارت وارده به مؤسسات با صرف کمترین هزینه است در حالیکه هدف تأمین مالی ریسک ، جبران آسیبهای وارده به مؤسسات با کمترین هزینه است .
کنترل ریسک همچنین روشهایی مانند اجتناب یا حذف ریسک ، پیشگیری و کاهش خسارت را نیز در بر میگیرد .
4 – آخرین مرحله در تصمیم گیری و اقدام در زمینه مدیریت ریسک ، کنترل و ارزیابی نتایج حاصل از اقدامات انجام شده و مقایسه آنها با هدفهای پیش بینی شده است . در واقع در این مرحله کارایی برنامهها و اجرای آنها سنجیده میشود.