13 صفحه
قسمتی از متن
عکس گرفتن رو چقدر دوست دارید؟ دوست دارید ازتون عکس بگیرند و سوژه عکس ها بشید یا نه خودتون هم هر از گاهی دوربین رو برمی دارید و عکاسی می کنید ؟ چقدر عکاسی به لحاظ شور و شوق هنری شما رو ارضاء می کنه؟ تا به حال چقدر عکس گرفته اید؟با چه نوع دوربینی؟ آیا تا به حال به نحوه عکاسی نمودن خود دقت کرده اید؟!!!! شاید این سوال درذهن شما نیز نقش بسته باشد که چطور میشه از یک سوژه نه چندان جالب و حتی تکراری ،بهترین عکس رو گرفت .دراینجاست که باید بدانیم برای گرفتن بهترین عکس ها چگونه باید دوربین ها را در دست بگیریم. قبل از این که شروع به گرفتن عکس بکنید باید یک سری قوانین را درباره عکاسی بدانید. اگرچه از قدیم گفتهاند، قانون هنر، بیقانونی است اما درزیر به پیش پا افتاده ترین مسئله، یعنی نحوه قرار گیری دوربین در دست عکاس که در عین حال بسیار حائز اهمیت است ، در عکاسی اشاره ای کوتاه شده است .با خواندن راهنمای مختصر زیر به دو هدف دست پیدا می کنید. اول اینکه با راحتی بیشتری در شرایط مختلف عکس می گیرید. دوم اینکه مشاهده خواهید کرد که هنگامی که دسترسی به سه پایه ندارید، عکس های کمتری به علت لرزش دوربین تار و مات شده اند. به بیان دیگر شما عکس های بهتری خواهید گرفت. در این راهنما از دوربین نیکون D100 استفاده شده است که دوربینی حجیم است ولی نکات گفته شده برای دوربین های SLR و شبه SLR کوچکتر و حتی دوربین های دیجیتال اگر قصد دارید عکاسی حرفه ای شوید، نیز قابل استفاده است.اما درابتدا به شرح مختصری از تاریخچه عکاسی می پردازیم ، سپس با دوربین پرنده آشنا خواهیم شد ، آموزش نحوه صحیح قرارگیری دوربین در دست را دنبال خواهیم نمود .درانتها نیز به معرفی سایت هایی مفید درعکاسی پرداخته شده و نیز از شما خواننده گرامی دعوت به عمل آمده است تا از نمایشگاههای عکسی که اکنون در شهر تهران درحال برگزاری است دیدن فرمایید.
تاریخچه عکاسی:
عکاسی در اروپا متولد شد و در آمریکا به تکامل رسید . اساس ساختمان دوربین عکاسی اتاقک تاریک است. در ابتدا دوربین به صورت جعبه ای بود که روی یکی از سطوح آن روزنه ای ریز ایجاد می شد. نور از روزنه عبور می کرد و تصویری نسبتا واضح ولی وارونه روی سطح مقابل تشکیل می شد. نخستین بار چهار قرن پیش از میلاد ، ارسطو با مشاهده تصویر خورشید در مدت کسوف به آن اشاره نمود. در قرن 11 حسن ابن هیثم دانشمند مسلمان ، اتاقک تاریک را برای رصد ستاره ها به کار می برد. این وسیله طی جنگهای صلیبی به اروپا راه یافت لئوناردو داوینچی ضمن شرح خواص اتاقک تاریک آن را کامرا ابسکورا نامگذاری کرد و روزنه ریز آن راپین ... نامید. نقاشان نیز صفحه ای را روی سطح مقابل روزنه نصب کرده تصویری که بر روی آن شکل گرفته بود ترسیم می کردند. آن تصویر بسیار واقعی و از پرسپکتیو صحیحی برخوردار بود
در سال 1882(( ژوزف نیسفور نی ئپس)) افسر بازنشسته ارتش فرانسه ، اولین عکس دنیا را به ثبت رساند. درایران نیزنخستین دستگاه عکاسی که به ایران آمد به ناصرالدین شاه تعلق داشت او به عکاسی علاقه داشت و عکسهای بسیاری از خود، زنان حرامسرا، سفرها و خاندانش تهیه کرد.همان طور که در سطور بالا اشاره شد دوربین های اولیه ای که ساخته شده بود بر اساس اتاق تاریک عمل می کردند.یعنی یه عدد جعبه مقوائی را داخل و خارج آن را رنگ سیاه می زدند و یک سوراخ در یک طرف آن ایجاد می کردند و یک عدسی ساده در آن قرار می دانند و در سمت مقابل آن مواد حساس به نور (اگر اشتباه نکم نیترات نقره یکی از آن مواد است) قرار می دانند.اینطوری یک دوربین ساده درست می کردند .حسابی هم با هاش کیف می کردند. حالا که بحث به اینجا رسید شاید مشتاق باشید اولین عکس تاریخ عکاسی جهان را ببینید.
.
ولی کم کم بشر پیشرفت کرد و دوربین ها جدید تر شدند.دوربین ها متنوع شدند و با کارایی های گوناگون وارد بازار گشتند. اگر چه دوربین ها ی دیجیتال امروز کاربرد گسترده ای دارند و گرایش به استفاده از دوربین های آنالوگ رو به زوال رفته است ، اما هنوز هم در اقصی نقاط ایران این دوربین ها توسط عکاسان حرفه ای و آماتور ،مورد استفاده می باشند.درادامه ضمن معرفی انواع دوربین های عکاسی، از آن جهت که در زمان استفاده از هر دو نوع دوربین های آنالوگ و دیجیتال اصول یکسانی وجود دارد که می تواند درهر دوشیوه مورد استفاده قرار گیرد و به انتقال پیام به شیوه مناسب تری کمک نماید از یک اصل مقدماتی( شیوه صحیح قرار گرفتن دوربین در دست) آغاز نموده و در مطالب آتی ، اطلاعات گوناگونی را در زمینه عکاسی به ویژه با محوریت آموزش ارائه خواهم نمود.همانطور که اشاره شد امروز شاهد وجود هزاران نوع دوربین در بازار می باشیم برای مثال شاید نام دوربین پرنده را شنیده باشید.
دوربین پرنده
عجب!!! این دیگه چیه که داره واسه خودش تو هوا می چرخه؟!! چرا همه یه جوری بهش نگاه می کنن؟ بعضی ها یه لبخندی می زنن و بعد سریع ژستشون رو عوض می کنن !!!
بله دیگه… تو قرن ۲۱ هستیم و دیدن دوربین پرنده نباید انقدر برامون عجیب باشه!!!
این دوربین پرنده توسط Tsunho Wang طراحی شده و طریقه استفاده از اون خیلی راحته، کافیه قسمت پایینی دوربین رو بین کف دو دستمون کمی مالش بدیم تا انرژی لازم برای حرکت رو بهش منتقل کنیم و بعد با رها کردن دوربین می بینیم که در هوا شروع به حرکت می کنه و در فواصل زمانی و زوایای مشخصی که از قبل براش تعریف شده به طور اتوماتیک شروع به عکس گرفتن می کنه، اونوقت ما هم می تونیم با یک لبخند زیبا و یا هر ژست خاص دیگه ای پایین دوربین بایستیم تا یک عکس خوشگل ازمون گرفته شه!
همیشه ممکن نیست که سه پایه را با خود همراه داشته باشیم. در این مواقع از تکنیک زانو زدن به شکل زیر استفاده کنید. یک زانو را روی زمین بگذارید وسپس یک آرنج خود را روی زانوی پای دیگر قرار دهید. می بینید که به سرعت یک سه پایه به وجود می آید. آرامش داشته باشید. در این حالت می توانید به سادگی نفس خود را هنگام تمرکز روی موضوع کنترل کنید. هرچه تمرکز بیشتری داشته باشید بازو و دست شما کمتر خواهد لرزید.
در تصویر بالا مدل ما کاملا در آرامش است و آرنج او به طور مسلطی روی زانویش قرار گرفته است. دوربین نیز در کف دستش قرار گرفته است. با انگشتان همان دست نیز به رینگ زوم دسترسی دارد.
بازوها و آرنج ها توسط زانو حمایت نمی شوند. نیمه بالایی بدن منقبض و نا آرام است. هم مدل و هم دوربین به سادگی به لرزه در می آیند. دوربین نیز در دو قسمت خارجی آن گرفته شده است که این امر شدت لرزه های دوربین و دسترسی به رینگ زوم و شاتر را مشکل می کند.
همراه با آرامش و در عین حال محکم دیگر است که برای عکس گرفتن از مناظر و اشیاء ثابت (یا کودکان و حیوانات خانگی در صورتی که بتوانید آنها را ثابت نگه دارید) استفاده می شود. نکته مهم این است که زانوهای شما به سمت بالا باشد تا حمایت لازم را برای آرنج ها فراهم نماید. در صورت داشتن کمردرد از این حالت با احتیاط استفاده کنید.