از زمان کشیدن نخستین تصاویر بر دیواره غارها ، روزگاری دراز می گذرد . از همان سرآغاز تاریخ ، طرحهای خام و مبهمی که در مغز انسان شکل می گرفت ، همه نشان از تلاشها و بی قراریهای روح او برای گریز از ظلمت و تباهی های زمانه داشت . در پیوستگی تاریخ ، از دوران گذشته تا حال ، این نیاز در هر دوره ای به نوعی جلوه گر شده است و هنر مند با دم های غنیمت عمر و لحظات گذرای زندگی خویش ، همواره خاطرات لذت بخش را زنده ساخته ، آنرا آراسته ، پیراسته و بلاخره اثری را بجای نهاده که یادآور تأثرات او از نمایش های هستی است .
نقش و اهمیت صنایع دستی بعنوان هنری مقدس ، صنعتی مستقل ، بومی و اصیل با جنبه های قوی کاربردی از جهات هنری ، فرهنگی ، اقتصادی ، اجتماعی و حتی سیاسی بر همگان و به ویژه محققان عزیز آشکار است . نکته مهم و شایان توجه آن است که حتی اگر همه تأثیرات مثبت اقتصادی صنایع دستی را به کناری بگذاریم ،این هنر ملی ایران بواسطه بازتاب ذوق سرشار ، اندیشه خلاق و هنر مندان پرمایه ولی بی ادعا باید بصورت جدی و برنامه ریزی شده مورد حمایت قرار گیرد .این در حالی است که صنایع دستی طی سالیان متمادی ، چه در دوران رونق و شکوفائی و چه در دوره های رکود ، هنگامی که با توسعه صنعت گردشگری همراه بوده سهم شایسته و در خور توجهی در اقتصاد کشور و معرفی هنر ناب و خالص ایرانی و نهایتاً زندگی اقتصادی و حیات فرهنگی ما داشته است .