اصطلاح «الکل» به گروه وسیعی از مولکولهای آلی اطلاق میشود که یک گروه هیدروکسیل (-OH) پیوسته به اتم کربن اشباع شده است اتیل الکل که گاهی الکل نوشیدنی هم نامیده میشود برای خوردن مورد استفاده قرار میگیرد. طعم و مزه مشخص مشروبات الکلی مختلف، حاصل روشهای تولید آنها است، که در محصول نهایی به پیدایش متجانسهای مختلف میانجامد، هرچند متجانسها ممکن است اثرات روان گردان متفاوت بر مشروبات الکلی مختلف ببخشد، این تفاوتها عملا در مقایسه با اثر خود اتانول جزئی است. لذا بر حسب اندازههای متوسط مشروبها، پزشک میتواند تخمین بزند که یک پیمانه مشروب، سطح الکل خون یک شخص 150 پوندی را 15 تا 20 میلیگرم در دسی لیتر بالا میبرد، تقریبا غلظت الکلی است که یک فرد معمولی میتواند در هر ساعت متابولیزه کند
سرفصل :
مقدمه
الکل-جذب / متابولیسم
اثرات الکل بر مغز
وابستگی به الکل و سوء مصرف الکل
مسمومیت با الکل : تشخیص و خصوصیات بالینی
سبب شناسی : اختلالات وابسته به الکل
همهگیری شناسی
ترک الکل
پرسشنامه MAC-R
نظریه فرآیند هماورد
ترجمه متن اصلی
پیوست پرسشنامه MAC-R
30 صفحه
عوارض جسمی مصرف الکل (زخم معده، گاستریت،بیماری کبدی)
حوادث وجراحات ناشی از مصرف الکل
بیمار ممکن است گاهی اوقات مصرف الکل را منکر شودیا مقدار آن را کمتر از معمول گزارش کند.
مشکلات قانونی یا اجتماعی ناشی از مصرف الکل (مشکلات زناشویی، ازدست دادن شغل)
علایم بازگیری الکل (تعریق، لرزش، کسالت صبحگاهی، توهمات و تشنج)
خانواده ممکن است زودتر از بیمار تقاضای کمک کند (برای مثال تحریکپذیر بودن در منزل، ازدست دادن شغل)
علائم تشخیصی
نشانههای مصرف مضر الکل
مصرف زیاد الکل
تداوم مصرف باوجود صدمه جسمی واضــــح (برای مثال بیماری کبدی، خونریزی گوارشی)، صدمه روانی (نظیر اضطراب وافسردگی ) یاعواقب اجتماعی (نظیر از دست دادن شغل)
نشانههای وابستگی به الکل
مشکل در کنترل کردن مصرف الکل
علاقه وافر به مصرف الکل
تحمل (نوشیدن مقادیر زیاد الکل بدون ظاهرشدن مسمومیت )
بازگیری (اضطراب، لرزش، تعریق پس ازقطع مصرف )
برای برخی بیماران که فاقد موارد بالا می باشند، کاهش مصرف الکل ممکن است مطلوب باشد.
تشخیص افتراقی
علایم اضطراب یا افسردگی ممکن است با مصرف زیاد الکل رخ دهد.
همچنین مصرف الکل میتواند اختلالهای دیگری نظیر ترس از مکانهای عمومی، ترسهای اجتماعی و اختلال اضطراب منتشر را پنهان کند. به همین دلیل است که افرادی که اضطراب اجتماعی دارند برای فائق آمدن بر مشکلشان به مصرف الکل روی می آورند. افراد مبتلا به PTSD نیز اینچنین هستند. به طور کلی اختلالهای مصرف الکل با سایر اختلالهای روانپزشکی همبودی بالایی دارد.
اطلاعات مورد نیاز برای بیمار وخانواده
۱) وابستگی به الکل یک بیماری جدی است. قطع یا کاستن از مصرف الکل فواید روانی وجسمی را به همراه دارد.
۲) نوشیدن الکل در طی حاملگی میتواند به کودک صدمه بزند.
۳) دربرخی موارد مصرف مضر الکل، حتا اگر علایم وابستگی وجودنداشته باشد، کاهش یا قطع مصرف همیشه مطلوب است .
۴) برای بیمارانی که دچار وابستگی به الکل هستند، هدف فقط ترک الکل است.
۵) عود مصرف امری شایع است. کاهش یاقطع مصرف اغلب نیازمند اقدامات مکرراست. نتیجه اقدام، بستگی به انگیزه واعتماد به نفس بیمار دارد.
مشاوره با بیمار و خانواده
۱) برای کسانی که خواهان توقف فوری هستند:
روز مشخصی رابرای توقف مصرف تعیین کنید.
با بیمار در مورد روشهای اجتناب از مصرف و همچنین راههای مقابله با موقعیتهای مشکل (نظیر برخوردهای اجتماعی یا حوادث استرس آور) به بحث بپردازید.
برای کمک به بیمار درجلوگیری از مصرف الکل، درباره روشهایی برای کنار آمدن با حوادث استرس آور بدون استفاده از الکل ویا طرز برخورد و پاسخگویی به دوستانی که هنوز الکل مینوشند، طرحهای خاصی ارایه دهید.
اعضای خانواده یا دوستانی را که از قطع مصرف الکل حمایت میکنند، شناسایی کنید.
۲) درصورتیکه کاهش مصرف الکل هدفی عاقلانه تر به نظر می رسد،( یا درصورتیکه تمایلی به قطع ندارد):
درباب هدفی معین برای کاهش مصرف با وی مذاکره کنید (همچون اینکه بیش از دوبار در روزالکل مصرف نکند ودرهر هفته دوروز از مصرف الکل احتراز کند).
به بحث درمورد استراتژیهای احتراز یا کنار آمدن با موقعیتهای خطرناک (همچون موقعیتهای اجتماعی، حوادث استرس آور ) بپردازید یا آنها را برای درمان نزد روانپزشک ببرید.به معرفی روشهای مراقبه شخصی و رفتارهایی که متضمن مصرف بی خطرتر الکل میباشند بپردازید (همچون محدود کردن زمان، نوشیدن آهسته تر الکل ).
۳) برای بیمارانی که درحال حاضر علاقهمند به قطع یا کاستن از مصرف نیستند:
آنها را طرد یا سرزنش نکنید.
مشکلات طبی ویا اجتماعی ناشی از مصرف الکل را برایشان روشن کنید.
برای آینده قرار ملاقاتی بگذارید تا دوباره به بحث درمورد نوشیدن الکل بپردازید.
برخوردی غیر داورانه داشته باشید.
۴) سازمانهای خودیاری (همچون (الکلی های بی نام Alcoholics Anonymous اغلب مفید می باشند.
درمان دارویی
برای بیمارانی که از علایم بازگیری خفیف رنج میبرند:
پایش مکرر
حمایت
اطمینان بخشی
مصرف مایعات به حدکفایت وتغذیه مناسب کافی بوده، نیاز به دارو نمیباشد.
بیمارانی که علائم محرومیت یا ترک را درحد متوسط نشان می دهند:
نیازمند مصرف همزمان بنزودیازپین هستند.
سم زدایی دراکثر این موارد میتواند به صورت سرپایی ودرمنزل انجام شود.
در مواردی که بیماردر خطرمحرومیت یا ترک پیچیده است :
(برای مثال: سابقه تشنج یا دلیریوم ترمنس، مصرف بسیار زیاد و تحمل فراوان سومصرف مواد مشخص چندماده، اختلال روانی یا جسمانی همراه وشدید) و حمایت اجتماعی نیز ندارد یا اینکه در خطر خودکشی است، سمزدایی باید به صورت بستری انجام شود.
- مصرف کلردیازپوکساید به میزان ۱۰ میلی گرم توصیه میشود. دوز اولیه را بایدبراساس شدت علایم بازگیری تجویز کرد و محدوده این دوزاژ را میتوان از ۵تا ۴۰ میلی گرم چهارباردرروز درنظر گرفت. تجویز چنین مقادیری مستـلزم نظارت نزدیک وماهرانه پزشک است.
گرچه از رژیم درمانی زیر به صورت فراگیر استفاده میشود، با این وجود انتخاب دوزاژ وطول مدت درمان منوط به شدت وابستگی به الکل وعوامل فردی (همچون وزن، جنس و عملکرد کبد) است:
روزاول ودوم: ۳۰-۲۰ میلی گرم چهار بار در روز
روزسوم وچهارم: ۱۵ میلی گرم چهار بار در روز
روزپنجم: ۱۰ میلی گرم چهار بار در روز
روزششم: ۱۰ میلی گرم چهار بار در روز
روزهفتم: ۱۰ میلی گرم دو بار در روز
تجویز داروهای بیمار باید توسط خانواده صورت گرفته ودر دست بیمار نباشد. درغیر اینصورت سومصرف بنزودیازپین یا مصرف بیش از اندازه آن محتمل خواهد بود.
مصرف تیامین (۱۵۰ میلی گرم درروز، دردوزهای منقسم ) به صورت خوراکی به مدت یکماه توصیه میشود. از آنجایی که تیامین خوراکی ناکافی است، درصورت بروز علایم زیر، بیمار را به سرعت به مرکزی برسانید که امکان تزریق وریدی این ویتامین رادارا هستند.آتاکسی، گیجی، اختلال حافظه، دلیریوم ترمنس، کاهش درجه حرارت، افت فشار خون، افتالموپلژی (فلج عضلات چشمی) یا ازدست دادن هوشیاری.
- نظارت روزانه در طی روزهای اول الزامی است. پس از آن میتوان دوز دارو را تنظیم و ارزیابی کرد که آیا بیمار دوباره مصرف الکل را ازسرگرفته است یا خیر و یا اینکه آیا علایم بازگیری جدی وجود دارد. اضطراب وافسردگی اغلب همراه با مصرف الکل وجوددارد. بیمار ممکن است جهت درمان این دواختلال به طور خودسرانه از الکل استفاده کرده باشد.
- چنانچه علایم افسردگی واضطراب با گذشت یک ماه از قطع مصرف همچنان باقی بود یا افزایش یافت به روانپزشک مراجعه کنید. در درمان افسردگی برای چنین مواردی داروهای مهارکننده جذب سروتونین (SSRI) همچون فلوکستین برداروهای ضدافسردگی سه حلقه ای ارجح هستند، چراکه داروهای گروه دوم با الکل تداخل دارند.
- از آنجایی که احتمال سومصرف بنــزودیازپینها دراین موارد بالا است، استـــفاده از این داروها دردرمان اضطراب توصیه نمیشود.
- دی سولفیرام ممکن است در بعضی موارد درتداوم ترک الکل کمک کننده باشد، اما نیازی به استفاده معمول نیست.
اعتیاد به الکل را جدی بگیرید
اعتیاد به الکل سه مرحله دارد: مرحله ابتدایی، متوسط و مزمن. با اینکه کنار آمدن با کسانیکه در دو مرحله اول اعتیاد به الکل هستند چندان سخت نیست، اما درمان آنهایی که در مرحله مزمن اعتیاد به الکل هستند زمان میبرد اما غیرممکن نیست.
این افراد علائمی مثل نوشیدن بیش از اندازه مشروبات الکلی، فروپاشی عصبی، سوءظن به دیگران و از این قبیل را نشان میدهند. اگر تصور میکنید به این مرحله رسیدهاید، خیلی مهم است که در اسرع وقت درمان را شروع کنید.
اگر به الکل اعتیاد داشته باشید، نه فقط برای خودتان، بلکه برای اطرافیان و خانوادهتان تولید استرس خواهد کرد. چیزی که باعث بدتر شدن وضعیت میشود این است که درمانهای اعتیاد به الکل موثر واقع نشود. دلیل اصلی آن میتواند این باشد که بعضی مراکز ترک اعتیاد فقط به فکر سود مالی هستند و درمان مناسبی برای افراد در نظر نمیگیرند.
بلافاصله درمان پزشکی را شروع کنید:
اگر متوجه شدید که در مرحله اعتیاد مزمن به الکل هستید، دیگر جای تعلل نیست. بلافاصله به دنبال درمان باشید، داروهای موثر بسیاری برای کمک به ترک مصرف مشروبات الکلی وجود دارد؛ البته اگر قدرت اراده این کار را در خود ببینید.
سمزدایی:
درمان اعتیاد به الکل با سمزدایی بدن شروع میشود. دکترها داروهایی برای جلوگیری از توهم، لرز و عوارض دیگر ترک اعتیاد برای بیمار تجویز خواهند کرد.
اعتیاد به الکل نوعی بیماری است:
خیلی مهم است که بدانید اعتیاد به الکل یک بیماری است. درمانهای روانشناسی در بهبودی فرد بسیار مهم است. این درمانها معمولاً شامل درمان گروهی، مشاوره و جلسات سخنرانی است. متخصصین تغییراتی در سبک زندگی فرد نیز به خود و خانوادهاش پیشنهاد میکنند.
مشاوره برای خانواده:
برای اعضای خانواده فردی که به مشروبات الکلی اعتیاد دارد خیلی مهم است که اهمیت موضوع را درک کنند. به همین دلیل، پزشکان با کل خانواده فرد مشاوره میکنند تا آنها هم درک کنند که تا چه اندازه میتوانند به فرد بیمار کمک کنند.
ادامه درمان:
متاسفانه بیماران مختلفی در اواسط راه درمان را قطع میکنند یا پیگیری پس از درمان را انجام نمیدهند. هدف شما باید خلاص شدن از بیماری به طور کامل باشد. از این گذشته، پیگیری پس از درمان است که پیشرفت شما در تصمیمی که گرفتهاید را نشان میدهد. اگر بیمار نشانههایی از شروع دوباره مصرف الکل نشان دهد، پزشکان میتوانند به او کمک کنند.
درمان و بهبودی روندی تدریجی است:
آخر اینکه، خیلی مهم است به خاطر داشته باشید که درمان اعتیاد به الکل زمان میبرد و این فرایند، یک روند تدریجی است. بنابراین، اگر شما و خانوادهتان به دنبال یک تغییر فوری هستید، مطمئناً ناامید خواهید شد. علاوهبراین، آنهایی که میخواهند واقعاً اعتیاد به الکل را کنار بگذارند، باید اراده لازم برای این کار را داشته باشند. اینکه اعتیادتان را کنار گذاشته اما بعد مدتی دوباره نوشیدن الکل را شروع کنید، هیچ فایدهای نخواهد داشت. هزینه این درمان بسیار بالاست، بنابراین زمان باید این کار را شروع کنید که تصمیم قطعی را گرفته باشید و اراده لازم را در خود ببینید.
اگر باوجود درمانها، مشکل برطرف نشود، بیمار در وضعیت بدی است. در چنین مواردی، توصیه میشود فرد برای درمان کامل در مراکز ترک اعتیاد بستری شود.
الکل یکی از شایعترین مواد مورد سوء مصرف در در دنیاست. اعتیاد به الکل اغلب با عنوان الکلیسم نامیده می شود. الکل موجود در مشروبات الکلی اتانول نام دارد و از تخمیر میوه، سبزی و دانه های گیاهی به دست می آید.
مشروبات الکلی میزان متفاوتی از الکل را دارند. (برای مثال آبجو ۵% ، شراب ۱۰-۱۵% و ویسکی و عرق حدود ۴۰% الکل دارد.) . مشروبات الکلی به صورت بی رنگ یا به رنگهای متفاوتی تولید می شوند.بعضی از افراد نیز الکل طبی راکه مایعی بی رنگ است ومصارف پزشکی دارد را با نوشابه های مختلف مخلوط می کنند.
نوع دیگری از الکل که از چوب بدست می آید متانول است که الکل صنعتی نامیده میشود. با توجه به سهولت دسترسی به این ماده و ارزان بودن به کرات مورد سوءمصرف واقع میشود که ممکن است به کوری، اغماء و حتی مرگ منجرگردد.
آثار مصرف الکل :
عوارض جسمانی مصرف الکل: کاهش فشارخون، احساس گرما، تلو تلو خوردن هنگام راه رفتن.
عوارض روانی مصرف الکل: رفتار نامناسب، پرحرفی یا کم حرفی، حرف زدن نامربوط، معاشرتی شدن یا گوشه گیری و پرخاشگری، اختلال تعادل و ناتوانی انجام حرکات ظریف، اختلال در توجه و حافظه.
عوارض طولانی مدت مصرف الکل:
اختلال خواب، بیماریهای معده (زخم معده)، درگیری مری و کبد، سوءتغذیه، افزایش فشارخون و خطر سکته قلبی و مغزی، ضعف عضلانی، ناتوانی جنسی و تأخیر در انزال، توهمات شنوایی، فراموشی پایدار، افزایش خطر سرطانهای سر و گردن و دستگاه گوارش.
علائم ترک مصرف الکل:
چنانچه فردی پس از مصرف طولانی و زیاد الکل ناگهان آن را قطع کند یا مقدار آن را ناگهانی کاهش دهد، به طور متوسط پس از ۸-۶ ساعت علائم زیر بروز خواهد کرد:
تعریق، افزایش ضربان قلب، لرزش شدید دست ها، بی خوابی، تهوع و استفراغ، اضطراب، تشنج، توهمات شنوایی و بینایی.
چگونه کمک کنیم؟
بمنظور پیشگیری از ایجاد فراموشی ناشی از مصرف طولانی مدت الکل ، هر فرد الکلی باید روزانه ۱۰۰میلی گرم ویتامین ۱B (تیامین) مصرف کند و باید به مصرف کننده توصیه کرد که میزان مصرف روزانه یا هفتگی خود را ثبت کند.
حداقل دو روز در هفته استفاده نکند، از مشروبات الکلی با درصد الکل کمتر استفاده کند یا به صورت رقیق شده مصرف کند. چنانچه فرد دچار مسمومیت شدید با الکل شده باشد به منظور حمایت تنفسی و توجه به آب و املاح و حرارت بدن نظارت پزشکی ضروری است.چنانچه قصد ترک الکل را داشته باشند، نظارت روانپزشک برای شروع داروهای مسکن و جلوگیری از بروز هذیان ضروری است.
سایر اطلاعات در مورد اعتیاد به الکل:
۷۲ ساعت تا یک هفته پس از قطع مصرف ناگهانی الکل امکان بروز تشنج و حالتهای هذیانی شدیدی که ممکن است منجر به مرگ شود، وجود دارد که نظارت تخصصی را در این دوران الزامی می کند .
شکایات منجربه مراجعه
• خلق افسرده
• عصبی شدن
• بی خوابی
• عوارض جسمی مصر
در مواردی که بیماردر خطرمحرومیت یا ترک پیچیده است :
(برای مثال: سابقه تشنج یا دلیریوم ترمنس، مصرف بسیار زیاد و تحمل فراوان سومصرف مواد مشخص چندماده، اختلال روانی یا جسمانی همراه وشدید) و حمایت اجتماعی نیز ندارد یا اینکه در خطر خودکشی است، سمزدایی باید به صورت بستری انجام شود.
- مصرف کلردیازپوکساید به میزان ۱۰ میلی گرم توصیه میشود. دوز اولیه را بایدبراساس شدت علایم بازگیری تجویز کرد و محدوده این دوزاژ را میتوان از ۵تا ۴۰ میلی گرم چهارباردرروز درنظر گرفت. تجویز چنین مقادیری مستـلزم نظارت نزدیک وماهرانه پزشک است.
گرچه از رژیم درمانی زیر به صورت فراگیر استفاده میشود، با این وجود انتخاب دوزاژ وطول مدت درمان منوط به شدت وابستگی به الکل وعوامل فردی (همچون وزن، جنس و عملکرد کبد) است:
روزاول ودوم: ۳۰-۲۰ میلی گرم چهار بار در روز
روزسوم وچهارم: ۱۵ میلی گرم چهار بار در روز
روزپنجم: ۱۰ میلی گرم چهار بار در روز
روزششم: ۱۰ میلی گرم چهار بار در روز
روزهفتم: ۱۰ میلی گرم دو بار در روز
تجویز داروهای بیمار باید توسط خانواده صورت گرفته ودر دست بیمار نباشد. درغیر اینصورت سومصرف بنزودیازپین یا مصرف بیش از اندازه آن محتمل خواهد بود.
مصرف تیامین (۱۵۰ میلی گرم درروز، دردوزهای منقسم ) به صورت خوراکی به مدت یکماه توصیه میشود. از آنجایی که تیامین خوراکی ناکافی است، درصورت بروز علایم زیر، بیمار را به سرعت به مرکزی برسانید که امکان تزریق وریدی این ویتامین رادارا هستند.آتاکسی، گیجی، اختلال حافظه، دلیریوم ترمنس، کاهش درجه حرارت، افت فشار خون، افتالموپلژی (فلج عضلات چشمی) یا ازدست دادن هوشیاری.
- نظارت روزانه در طی روزهای اول الزامی است. پس از آن میتوان دوز دارو را تنظیم و ارزیابی کرد که آیا بیمار دوباره مصرف الکل را ازسرگرفته است یا خیر و یا اینکه آیا علایم بازگیری جدی وجود دارد. اضطراب وافسردگی اغلب همراه با مصرف الکل وجوددارد. بیمار ممکن است جهت درمان این دواختلال به طور خودسرانه از الکل استفاده کرده باشد.
- چنانچه علایم افسردگی واضطراب با گذشت یک ماه از قطع مصرف همچنان باقی بود یا افزایش یافت به روانپزشک مراجعه کنید. در درمان افسردگی برای چنین مواردی داروهای مهارکننده جذب سروتونین (SSRI) همچون فلوکستین برداروهای ضدافسردگی سه حلقه ای ارجح هستند، چراکه داروهای گروه دوم با الکل تداخل دارند.
- از آنجایی که احتمال سومصرف بنــزودیازپینها دراین موارد بالا است، استـــفاده از این داروها دردرمان اضطراب توصیه نمیشود.
- دی سولفیرام ممکن است در بعضی موارد درتداوم ترک الکل کمک کننده باشد، اما نیازی به استفاده معمول نیست.
اعتیاد به الکل را جدی بگیرید
اعتیاد به الکل سه مرحله دارد: مرحله ابتدایی، متوسط و مزمن. با اینکه کنار آمدن با کسانیکه در دو مرحله اول اعتیاد به الکل هستند چندان سخت نیست، اما درمان آنهایی که در مرحله مزمن اعتیاد به الکل هستند زمان میبرد اما غیرممکن نیست.
این افراد علائمی مثل نوشیدن بیش از اندازه مشروبات الکلی، فروپاشی عصبی، سوءظن به دیگران و از این قبیل را نشان میدهند. اگر تصور میکنید به این مرحله رسیدهاید، خیلی مهم است که در اسرع وقت درمان را شروع کنید.
اگر به الکل اعتیاد داشته باشید، نه فقط برای خودتان، بلکه برای اطرافیان و خانوادهتان تولید استرس خواهد کرد. چیزی که باعث بدتر شدن وضعیت میشود این است که درمانهای اعتیاد به الکل موثر واقع نشود. دلیل اصلی آن میتواند این باشد که بعضی مراکز ترک اعتیاد فقط به فکر سود مالی هستند و درمان مناسبی برای افراد در نظر نمیگیرند.
بلافاصله درمان پزشکی را شروع کنید:
اگر متوجه شدید که در مرحله اعتیاد مزمن به الکل هستید، دیگر جای تعلل نیست. بلافاصله به دنبال درمان باشید، داروهای موثر بسیاری برای کمک به ترک مصرف مشروبات الکلی وجود دارد؛ البته اگر قدرت اراده این کار را در خود ببینید.
سمزدایی:
درمان اعتیاد به الکل با سمزدایی بدن شروع میشود. دکترها داروهایی برای جلوگیری از توهم، لرز و عوارض دیگر ترک اعتیاد برای بیمار تجویز خواهند کرد.
اعتیاد به الکل نوعی بیماری است:
خیلی مهم است که بدانید اعتیاد به الکل یک بیماری است. درمانهای روانشناسی در بهبودی فرد بسیار مهم است. این درمانها معمولاً شامل درمان گروهی، مشاوره و جلسات سخنرانی است. متخصصین تغییراتی در سبک زندگی فرد نیز به خود و خانوادهاش پیشنهاد میکنند.
مشاوره برای خانواده:
برای اعضای خانواده فردی که به مشروبات الکلی اعتیاد دارد خیلی مهم است که اهمیت موضوع را درک کنند. به همین دلیل، پزشکان با کل خانواده فرد مشاوره میکنند تا آنها هم درک کنند که تا چه اندازه میتوانند به فرد بیمار کمک کنند.
ادامه درمان:
متاسفانه بیماران مختلفی در اواسط راه درمان را قطع میکنند یا پیگیری پس از درمان را انجام نمیدهند. هدف شما باید خلاص شدن از بیماری به طور کامل باشد. از این گذشته، پیگیری پس از درمان است که پیشرفت شما در تصمیمی که گرفتهاید را نشان میدهد. اگر بیمار نشانههایی از شروع دوباره مصرف الکل نشان دهد، پزشکان میتوانند به او کمک کنند.
درمان و بهبودی روندی تدریجی است:
آخر اینکه، خیلی مهم است به خاطر داشته باشید که درمان اعتیاد به الکل زمان میبرد و این فرایند، یک روند تدریجی است. بنابراین، اگر شما و خانوادهتان به دنبال یک تغییر فوری هستید، مطمئناً ناامید خواهید شد. علاوهبراین، آنهایی که میخواهند واقعاً اعتیاد به الکل را کنار بگذارند، باید اراده لازم برای این کار را داشته باشند. اینکه اعتیادتان را کنار گذاشته اما بعد مدتی دوباره نوشیدن الکل را شروع کنید، هیچ فایدهای نخواهد داشت. هزینه این درمان بسیار بالاست، بنابراین زمان باید این کار را شروع کنید که تصمیم قطعی را گرفته باشید و اراده لازم را در خود ببینید.
اگر باوجود درمانها، مشکل برطرف نشود، بیمار در وضعیت بدی است. در چنین مواردی، توصیه میشود فرد برای درمان کامل در مراکز ترک اعتیاد بستری شود.
الکل یکی از شایعترین مواد مورد سوء مصرف در در دنیاست. اعتیاد به الکل اغلب با عنوان الکلیسم نامیده می شود. الکل موجود در مشروبات الکلی اتانول نام دارد و از تخمیر میوه، سبزی و دانه های گیاهی به دست می آید.
مشروبات الکلی میزان متفاوتی از الکل را دارند. (برای مثال آبجو ۵% ، شراب ۱۰-۱۵% و ویسکی و عرق حدود ۴۰% الکل دارد.) . مشروبات الکلی به صورت بی رنگ یا به رنگهای متفاوتی تولید می شوند.بعضی از افراد نیز الکل طبی راکه مایعی بی رنگ است ومصارف پزشکی دارد را با نوشابه های مختلف مخلوط می کنند.
نوع دیگری از الکل که از چوب بدست می آید متانول است که الکل صنعتی نامیده میشود. با توجه به سهولت دسترسی به این ماده و ارزان بودن به کرات مورد سوءمصرف واقع میشود که ممکن است به کوری، اغماء و حتی مرگ منجرگردد.
آثار مصرف الکل :
عوارض جسمانی مصرف الکل: کاهش فشارخون، احساس گرما، تلو تلو خوردن هنگام راه رفتن.
عوارض روانی مصرف الکل: رفتار نامناسب، پرحرفی یا کم حرفی، حرف زدن نامربوط، معاشرتی شدن یا گوشه گیری و پرخاشگری، اختلال تعادل و ناتوانی انجام حرکات ظریف، اختلال در توجه و حافظه.
عوارض طولانی مدت مصرف الکل:
اختلال خواب، بیماریهای معده (زخم معده)، درگیری مری و کبد، سوءتغذیه، افزایش فشارخون و خطر سکته قلبی و مغزی، ضعف عضلانی، ناتوانی جنسی و تأخیر در انزال، توهمات شنوایی، فراموشی پایدار، افزایش خطر سرطانهای سر و گردن و دستگاه گوارش.
علائم ترک مصرف الکل:
چنانچه فردی پس از مصرف طولانی و زیاد الکل ناگهان آن را قطع کند یا مقدار آن را ناگهانی کاهش دهد، به طور متوسط پس از ۸-۶ ساعت علائم زیر بروز خواهد کرد:
تعریق، افزایش ضربان قلب، لرزش شدید دست ها، بی خوابی، تهوع و استفراغ، اضطراب، تشنج، توهمات شنوایی و بینایی.
چگونه کمک کنیم؟
بمنظور پیشگیری از ایجاد فراموشی ناشی از مصرف طولانی مدت الکل ، هر فرد الکلی باید روزانه ۱۰۰میلی گرم ویتامین ۱B (تیامین) مصرف کند و باید به مصرف کننده توصیه کرد که میزان مصرف روزانه یا هفتگی خود را ثبت کند.
حداقل دو روز در هفته استفاده نکند، از مشروبات الکلی با درصد الکل کمتر استفاده کند یا به صورت رقیق شده مصرف کند. چنانچه فرد دچار مسمومیت شدید با الکل شده باشد به منظور حمایت تنفسی و توجه به آب و املاح و حرارت بدن نظارت پزشکی ضروری است.چنانچه قصد ترک الکل را داشته باشند، نظارت روانپزشک برای شروع داروهای مسکن و جلوگیری از بروز هذیان ضروری است.
سایر اطلاعات در مورد اعتیاد به الکل:
۷۲ ساعت تا یک هفته پس از قطع مصرف ناگهانی الکل امکان بروز تشنج و حالتهای هذیانی شدیدی که ممکن است منجر به مرگ شود، وجود دارد که نظارت تخصصی را در این دوران الزامی می کند .
شکایات منجربه مراجعه
• خلق افسرده
• عصبی شدن
• بی خوابی
• عوارض جسمی مصرف الکل (زخم معده، گاستریت،بیماری کبدی)
• علایم بازگیری الکل (تعریق، لرزش، کسالت صبحگاهی، توهمات و تشنج)
نشانههای وابستگی به الکل
-مشکل در کنترل کردن مصرف الکل
-علاقه وافر به مصرف الکل
-تحمل (نوشیدن مقادیر زیاد الکل بدون ظاهرشدن مسمومیت )
-بازگیری (اضطراب، لرزش، تعریق پس ازقطع مصرف )
- برای برخی بیماران که فاقد موارد بالا می باشند، کاهش مصرف الکل ممکن است مطلوب باشد.
اطلاعات مورد نیاز برای بیمار وخانواده
۱
اعتیاد به الکل : نشانه ها، علائم
اعتیاد به الکل یک بیماری با چهار ویژگی اصلی است که عبارتند از:وسوسه مصرف مواد – نیاز شدید به نوشیدن
از دست دادن کنترل – قادر به متوقف کردن نوشیدن نیست
وابستگی جسمی- نشانه های ترک دارو مانند تهوع، عرق کردن، لرزش
تحمل – نیاز به نوشیدن مقدار بیشتری از الکل
اعتیاد به الکل ازکارهای خطرات است. نوشیدن می تواند خطر ابتلا به برخی سرطان ها را افزایش دهد. همچنین می تواند باعث صدمه به کبد، مغز و سایر اندام ها شود. نوشیدن در دوران بارداری می تواند به کودک آسیب برساند. اعتیاد به الکل نیز خطر مرگ ناشی از تصادف با خودرو، جراحات، قتل و خودکشی را افزایش می دهد.
الکل یکی از شایعترین مواد مورد سوء مصرف در در دنیاست. اعتیاد به الکل اغلب با عنوان الکلیسم نامیده می شود. الکل موجود در مشروبات الکلی اتانول نام دارد و از تخمیر میوه، سبزی و دانه های گیاهی به دست می آید.
مشروبات الکلی میزان متفاوتی از الکل را دارند. (برای مثال آبجو ۵% ، شراب ۱۰-۱۵% و ویسکی و عرق حدود ۴۰% الکل دارد.) . مشروبات الکلی به صورت بی رنگ یا به رنگهای متفاوتی تولید می شوند.بعضی از افراد نیز الکل طبی راکه مایعی بی رنگ است ومصارف پزشکی دارد را با نوشابه های مختلف مخلوط می کنند.
نوع دیگری از الکل که از چوب بدست می آید متانول است که الکل صنعتی نامیده میشود. با توجه به سهولت دسترسی به این ماده و ارزان بودن به کرات مورد سوءمصرف واقع میشود که ممکن است به کوری، اغماء و حتی مرگ منجرگردد.
آثار مصرف الکل :
عوارض جسمانی مصرف الکل: کاهش فشارخون، احساس گرما، تلو تلو خوردن هنگام راه رفتن.
عوارض روانی مصرف الکل: رفتار نامناسب، پرحرفی یا کم حرفی، حرف زدن نامربوط، معاشرتی شدن یا گوشه گیری و پرخاشگری، اختلال تعادل و ناتوانی انجام حرکات ظریف، اختلال در توجه و حافظه.
عوارض طولانی مدت مصرف الکل:
اختلال خواب، بیماریهای معده (زخم معده)، درگیری مری و کبد، سوءتغذیه، افزایش فشارخون و خطر سکته قلبی و مغزی، ضعف عضلانی، ناتوانی جنسی و تأخیر در انزال، توهمات شنوایی، فراموشی پایدار، افزایش خطر سرطانهای سر و گردن و دستگاه گوارش.
علائم ترک مصرف الکل:
چنانچه فردی پس از مصرف طولانی و زیاد الکل ناگهان آن را قطع کند یا مقدار آن را ناگهانی کاهش دهد، به طور متوسط پس از ۸-۶ ساعت علائم زیر بروز خواهد کرد:
تعریق، افزایش ضربان قلب، لرزش شدید دست ها، بی خوابی، تهوع و استفراغ، اضطراب، تشنج، توهمات شنوایی و بینایی.
چگونه کمک کنیم؟
بمنظور پیشگیری از ایجاد فراموشی ناشی از مصرف طولانی مدت الکل ، هر فرد الکلی باید روزانه ۱۰۰میلی گرم ویتامین ۱B (تیامین) مصرف کند و باید به مصرف کننده توصیه کرد که میزان مصرف روزانه یا هفتگی خود را ثبت کند.
حداقل دو روز در هفته استفاده نکند، از مشروبات الکلی با درصد الکل کمتر استفاده کند یا به صورت رقیق شده مصرف کند. چنانچه فرد دچار مسمومیت شدید با الکل شده باشد به منظور حمایت تنفسی و توجه به آب و املاح و حرارت بدن نظارت پزشکی ضروری است.چنانچه قصد ترک الکل را داشته باشند، نظارت روانپزشک برای شروع داروهای مسکن و جلوگیری از بروز هذیان ضروری است.
سایر اطلاعات در مورد اعتیاد به الکل:
۷۲ ساعت تا یک هفته پس از قطع مصرف ناگهانی الکل امکان بروز تشنج و حالتهای هذیانی شدیدی که ممکن است منجر به مرگ شود، وجود دارد که نظارت تخصصی را در این دوران الزامی می کند .
شکایات منجربه مراجعه
• خلق افسرده
• عصبی شدن
• بی خوابی
• عوارض جسمی مصرف الکل (زخم معده، گاستریت،بیماری کبدی)
• علایم بازگیری الکل (تعریق، لرزش، کسالت صبحگاهی، توهمات و تشنج)
نشانههای وابستگی به الکل
-مشکل در کنترل کردن مصرف الکل
-علاقه وافر به مصرف الکل
-تحمل (نوشیدن مقادیر زیاد الکل بدون ظاهرشدن مسمومیت )
-بازگیری (اضطراب، لرزش، تعریق پس ازقطع مصرف )
– برای برخی بیماران که فاقد موارد بالا می باشند، کاهش مصرف الکل ممکن است مطلوب باشد.
اطلاعات مورد نیاز برای بیمار وخانواده
۱) وابستگی به الکل یک بیماری جدی است. قطع یا کاستن از مصرف الکل فواید روانی وجسمی را به همراه دارد.
۲) نوشیدن الکل در طی حاملگی میتواند به کودک صدمه بزند.
۳) دربرخی موارد مصرف مضر الکل، حتی اگر علائم وابستگی وجودنداشته باشد، کاهش یا قطع مصرف همیشه مطلوب است .
۴) برای بیمارانی که دچار وابستگی به الکل هستند، هدف فقط ترک الکل است.
۵) عود مصرف امری شایع است. کاهش یاقطع مصرف اغلب نیازمند اقدامات مکرر است. نتیجه اقدام، بستگی به انگیزه واعتماد به نفس بیمار دارد.
مشاوره با بیمار وخانواده
۱) برای کسانی که خواهان توقف فوری هستند:
• روز مشخصی رابرای توقف مصرف تعیین کنید.
• با بیمار در مورد روشهای اجتناب از مصرف و همچنین راههای مقابله با موقعیتهای مشکل (نظیر برخوردهای اجتماعی یا حوادث استرس آور) به بحث بپردازید.
• برای کمک به بیمار درجلوگیری از مصرف الکل، درباره روشهایی برای کنار آمدن با حوادث استرس آور بدون استفاده از الکل ویا طرز برخورد و پاسخگویی به دوستانی که هنوز الکل مینوشند، طرحهای خاصی ارایه دهید.
• اعضای خانواده یا دوستانی را که از قطع مصرف الکل حمایت میکنند، شناسایی کنید.
۲) درصورتیکه کاهش مصرف الکل هدفی عاقلانه تر به نظر می رسد،( یا درصورتیکه تمایلی به قطع ندارد):
• درباب هدفی معین برای کاهش مصرف با وی مذاکره کنید (همچون اینکه بیش از دوبار در روز الکل مصرف نکند ودرهر هفته دوروز از مصرف الکل احتراز کند).
• به بحث درمورد استراتژیهای احتراز یا کنار آمدن با موقعیتهای خطرناک (همچون موقعیتهای اجتماعی، حوادث استرس آور ) بپردازید.
• به معرفی روشهای مراقبه شخصی و رفتارهایی که متضمن مصرف بی خطرتر الکل میباشند بپردازید (همچون محدود کردن زمان، نوشیدن آهسته تر الکل ).
۳) برای بیمارانی که درحال حاضر علاقهمند به قطع یا کاستن از مصرف نیستند:
• آنها را طرد یا سرزنش نکنید.
• مشکلات طبی ویا اجتماعی ناشی از مصرف الکل را برایشان روشن کنید.
• برخوردی غیر داورانه داشته باشید.
مشاوره با متخصص
بازگیری شدید از الکل (همراه با توهم وناپایداری سیستم عصبی خودکار) ممکن است نیاز به بستری دربیمارستان واستفاده ازدوز بالاتر داروهای ضداضطراب داشته باشد.درصورت وجود اختلال روانپزشکی شدید یا بقای علایم اختلال روانپزشکی پس از سم زدایی وقطع مصرف، مشاوره با روانپزشک را مدنظر قرار دهید.
الکلیسم عبارت است از وابستگی فیزیولوژیک (جسمانی) و روانی به الکل، که موجب بروز بیماریهای مزمن و بروز مشکل در روابط بین فردی و مشکلات خانوادگی و کاری میشود.
علایم شایع
مراحل اولیه
کم بودن تحمل نسبت به بروز اضطراب
نیاز به الکل در آغاز روز، یا در زمانهای استرس
بیخوابی؛ کابوس
بروز یک حالت ناخوشایند و سردرد صبح روز بعد از مصرف زیاد الکل و نیز بیشتر شدن موارد غیبت و حاضر نشدن سرکار
مشغولیت ذهنی زیاد برای تهیه الکل و پنهان کردن نوشیدنی الکلی از خانواده و دوستان
احساس گناه یا آزردگی و تحریکپذیری وقتی که دیگران میگویند که وی الکل مصرف میکند. مراحل پیشرفته
از هوش رفتنهای کوتاه مدت به دفعات؛ کاهش حافظه
بروز یک حالت هذیانی همراه با لرزش (علایم در این حالت عبارتند از لرزش، توهمات، گیجی، عروق ریزش، تندشدن ضربان قلب). این حالت اغلب در اثر نرسیدن الکل رخ میداد.
بیماری کبدی (پوست یا چشمها زرد میشوند)
اختلال رشتههای عصبی دست و پا و نیز دستگاه عصبی (کرخت شدن و سوزن سوزن شدن در دستها و پاها، کاهش علاقه و توانایی جنسی، گیجی، کُما)
علل
هنوز به طور کامل مشخص نشدهاند، اما موارد زیر را میتوان ذکر کرد:
عوامل شخصیتی، به خصوص وابسته بودن، عصبانیت، جنون و سرخوشی، افسردگی یا در خود فرورفتن
تأثیرات خانوادگی، به خصوص الکلی بودن والدین یا طلاق آنها
عوامل ارثی
فشار اجتماعی یا فرهنگی برای نوشیدن الکل
اختلالات شیمیایی در بدن (شاید)
عوامل افزایش دهنده خطر
عوامل فرهنگی. در برخی از گروههای قومی میزان الکلیسم بالا است که ممکن است به دلایل اجتماعی یا زیستشناختی باشد.
استفاده از مواد مخدر تفریحی
بروز بحران در زندگی، مثلاً بیکاری، نقل مکان مداوم، یا از دست دادن دوستان یا خانواده
عوامل محیطی مثل در دسترس بودن، مناسب بودن قیمت، و پذیرش اجتماعی الکل در گروه فرهنگی، کاری یا اجتماعی که فرد بدان تعلق دارد.
پیشگیری
اگر احیاناً الکل مصرف میکنید، سعی کنید مصرف آن را قطع کنید. در این حالت خود را به عنوان یک فرد نمونه سالم به دیگران معرفی خواهید کرد. به تدریج محدودیتهایی برای مصرف در نظر بگیرید، سعی کنید به تدریج کمتر بنوشید، تا کاملاً آن را قطع کنید.
در صورت الکلی شدن همسر، دوست، یا همکار خود، به وی کمک کنید تا مشکل خود را بپذیرد و درخواست کمک کند.
عواقب مورد انتظار
با اجتناب از الکل یا موادمخدر، مست یا معتاد نبودن را تجربه خواهید کرد. این تغییر مثبت در شیوه زندگی چندان آسان به دست نمیآید و بازگشت به عادت بد قدیمی به دفعات رخ خواهد داد. اما اگر مصممم باشید، میتوانید الکل را به کلی ترک کنید.
عوارض احتمالی
بیماری مزمن و پیش رونده کبدی
زخم معده همراه با خونریزی؛ التهاب معده
التهاب رشتههای عصبی، لرزش، حملات صرعی و اختلال مغزی، زمین خوردن در خانه
التهاب لوزالعمده
التهاب قلب
آسیب ذهنی و جسمانی به جنین، در صورتی که مادر به هنگام بارداری الکل بنوشد.
اعضای خانواده افراد الکلی ممکن است دچار مشکلات روانی شوند. این مشکلات احتیاج به درمان دارند.
درمان
اصول کلی
درمان شامل اقدامات کوتاهمدت برای متوقف کردن نوشیدن الکل و کمک بلندمدت برای رفع مشکلاتی است که باعث الکلی شدن فرد شدهاند.
ممکن است نیاز به سمزدایی وجود داشته باشد. سمزدایی عبارت است از مراقبت پزشکی در زمانی که فرد نوشیدن الکل را متوقف کرده و نتیجتاً دچار علایم محرومیت از الکل شده است، تا به این ترتیب فرد بتواند این مرحله را بدون مشکل پشت سر بگذارد.
گاهی اوقات نیاز به بستری شدن در یک مرکز تخصصی وجود دارد.
به قرار ملاقات خود با پزشک و مشاور پایبند باشید.
به ارزیابی مجدد نحوه زندگی، دوستان، کار، و خانواده خود بپردازید و در این ارزیابی، عواملی که باعث تشویق به نوشیدن الکل میشوند را شناسایی و تغییر دهید
داروها
دی سولفیرام. با مصرف این دارو، فرد به هنگام نوشیدن الکل دچار علایم جسمانی ناخوشایندی میشود که وی را از نوشیدن الکل بیزار میکند. نالتِرِکسون نیز دارویی است که لذت نوشیدن الکل را کاهش میدهد.
داروهایی که برای کنترل علایم محرومیت از الکل مصرف میشوند عبارتند از بنزودیازپینها، آرامبخشها، داروهای ضد روانپریشی، و داروهای ضدصرع (در صورت بروز حمله صرعی)
فعالیت
هرگز وقتی الکل نو